Yırtınırcasına Atarsın Ya Bazen Çığlıklarını ve Duyulmaz Ötelerden...
Tanıdık Bir Yüz Arasın Ya Gelecekten, Belki de Maziden...
Zamansız ve Mekansız, Bir Anda Ummadığın Gönüllerden...
Vurgun Yemişsindir Artık Çare Bulamazsın Bir Yerlerden...
At Atabildiğin Kadar "Çığlığını" Ses Gelmez Beklenen Yerden...
Olmuşsundur Artık Sende Çaresizlikten Sürünenlerden...!

tadilat istiyorum... tenimde örselenen yalnızlıklara
sarsılıyor tepeden tırnağa gururum
çaresiz savrulmasam bıkmazdım lâkin kendimden
bilsem bu kavruluş daha ne kadar sürecek
yitti yine son umudum
sevinçlerim pert
...ağlayamıyorum


insafsız bulutlar verilmiş göğün ellerine
serpiştiriyor kızgın ve kırgın an’ lar
her damlada dağlanıyor öksüz gözlerim
güneş mi ağlıyor... yoksa ay mı
yağan kurşun mu
...bilemiyorum


ölüm nasıl öldürülür
dönmez mi ölenler
ruh nasıl katlanır... çözemiyorum
bir boşluk sıkıyor boğazımdan
tekmil dünya üzerime düşüyor
iskemlemi tekmeleyen keder üşüyor bileklerimde
...ürperemiyorum


şimdilerde sadece susku çiselemede bu şehir
sevgisiz karda bile izim yok gibi
ne şiirler şiir
ne yürekler bakir
soğuk gözlerden merhamet dileniyorum
alın o tesellisiz bakışlarınızı, sokun yerine
başkaca bir huzur istemiyorum


emaneten verilmiş ömrün son trenidir bu
son ağlayış
son biliş
son ürperiş
...ille de kendimden son geçiş
iyi seyredin
bileti ödenmiştir
arka koltuklar her zamanki gibi yaşama gecikenlerin


kapansın perde
oyun da yok
sahne de