Bir zamanlar benim de babam vardı. " Baban öldü" dediler. Bir kanadımı kırıverdiler.
Bir zamanlar benim de babam vardı. " Allah rahmet eylesin" dediler. Sanki dünyayı başıma yıkıverdiler.
İlk kez zaman durdu o an... Defalarca tek cümlem "Baba" oldu. Defalarca ve sanki ilk kez söyler gibi "Baba" diyebildim.
Bir zamanlar benim de babam vardı. Onu toprağa verdiğim gün, içimdeki çocuğu bir daha teselli edemedim. Öyle yetimdi ki!
O gün bugündür, içim içine ağlıyor çocukların "Baba" diye seslenişlerinde...
( Yokluğun çok ağır geliyor, seni kocaman özledim baba )
