AĞLIYORSUN. ÇÜNKÜ hüzünlüsün ve güçsüzsün.

Aglıyorsun. İste sen busun. Kırılgansın. İncinmissin.
İncitmissin. Terk etmissin. Terk edilmissin. Varsın.
Yoksun. Ayrısın. Birlesmissin. Gitmissin. Gelmissin.

Hayat ayaklarının altından kayıyor. Yalvalıyorsun.
Başın dönüyor. Zemin un ufak oluyor. Gökyüzündeki
güneşe ve göğün maviliğine karşın duyguların griye
dönmüş. Kalbine bulutlar toplanıyor. Boğazın sıkışıyor.
Daralıyorsun. Çatlayacak kadar sıkışıyorsun. Boşalman
gerek. Bir şekilde insanın içindeki basınç düşmeli.
Dayanamıyorsun. Ağlıyorsun. Kalbindeki bulutlar
gözyaşı sağıyor.

Ağlıyorsun. Ağlayabiliyorsun. Farkettin mi? Ruhundaki
acılar kristalize oluyor. Gözyaşı oluyor. Hava kitlesinin
soğuğa maruz kaldığında yağmura dönüşmesi gibi.
Ruhun üşüyor. Titriyorsun.Korunmasızsın.
Kendini koruyamıyorsun. Ruhun yardım edemiyor sana.
Kalbin yardım edemiyor sana. Hep birlikte ağlıyorsunuz.
Kalbin için de kendin için de ağlıyorsun.

Aç bir kedi görüyorsun. Aç bir çocuk dikkatini çekiyor.
Yetim bir çocuk kalbine dokunuyor. Sararan yapraklar
kalbini delip geçiyor. Özlüyorsun. Buram buram özlüyorsun.

Ağlıyorsun.

Ağladıkça...

Kalbin delik deşik. Herşey seni yaralayabiliyor. Ne kadar naziksin.
Ne kadar kırılgansın. Çünkü insansın.

Ağlıyorsun. Yorgunsun. Yaşamaktan yorgunsun. En çok gönül
yorgunusun.. Yaşadıkların kalbinin tabanına birikti. Belki çok
şey yaşamadın. Ama çok ağır şeyler yaşadın. Kalbini deliyor
sanki yaşadıkların. Ağlıyorsun. Kalbini yıkıyorsun. Biraz da olsa
gevşiyorsun.

Ölüm meleği şu an gelse itiraz etmeyeceksin. Dünyanın
içindesin. Ama dünyadan soğumuşsun. Gitmek istiyorsun.
Öteye geçmek istiyorsun. Ağlıyorsun. Neye mi? Herşeye.
Herşey üstüne üstüne geliyor sanki. Çaresizsin. Boşluktasın.
Hayattasın ama hayatta olduğunu hissedemiyorsun.

Dur. Ağladığın için zayıf olduğunu mu söylüyorsun? Sakın
söyleme bunu. Lütfen söyleme. Hadi geri al sözünü.
Çünkü insansın. İşte bu yüzden meleklerden üstünsün.
Çünkü melekler gözyaşı dökemez. Çünkü meleklerin kalbi
delik deşik olamaz. Çünkü melekler gönül yorgunluğu nedir
bilemezler.

Ağlayan insanlara üzülmüyorum biliyor musun? Ağlayan
bir insan gördüğümden neden ağlıyorsun, ağlama, güçlü
olmalısın demeyi çok uzun yıllar önce terkettim. Ağlayan
bir insan görsem gözyaşlarını silmek için bir mendil uzatmak
geçer içimden. Bu bana dünyanın en kutsal davranışlarından
biri gibi gelir. Çok yıllar önce ruhumun keskin bir acıyla
üşüdüğü bir anda en sevgili arkadaşımın bana sarılıp
cebindeki mendili gözyaşlarımı silmek için verdiği gibi.
O mendil kağıttan değil bezden gri renkli bir mendildi.
Hayatta en sevdiğim şeylerden biri nedir biliyor musun?
Ağlayan bir insana mendil uzatmak. Eğer sen ağlarken
sana mendil uzatacak biri yoksa, bu sen olmalısın.

Ağlayabiliyorsun. Ne kadar güçlüsün.

Meleklerden bile üstünsün.