susamış bir gemi yüzüyor
sokak aşklarımızda
rüzgarlar tenimizi okşamıyor
öpmüyor gözlerimizi güneş
biz insanlar
eğmişiz dallarımızı
bir adımdan bir adıma
göçer yaşantılarımız
uzay olmuş bakışlarımız sürgün
bir masadan bir masaya
atlar dudaklarımız
bir şarkı
bir cümle
bir şey…
takılır ya aklımıza bazen
böyle olmuş
duygularımız..
içtiğimiz su
gözyaşı olarak düşer
şelale....
sevgiler kulaç atıyor
akıntıya karşı
umutlarımız
düşlerimiz
sırt çevirmiş birbirine sandalyelerimiz
hiç gelmeyecekleri
ya da
kendimizi bekleriz biz
işte bundandır
deniz suyu içmez gemiler
ve
gözyaşlarımız sade
biraz da tuzlu niye? ! ...
Etiketler: Gözyaşı Kokusu
