gelişlerinde gizliydi hep gidişin haykırışlarım fayda etmedi şimdi suskunluklarımın çığlığı ile yolcu ediyorum seni gönlüne hüzün uğramasın, mutluluk hep seninle olsun çocuk gibi sevindim gelişlerine yetim kalmış çocuk gibi üzüldüm gidişlerine burkularak içim "hoşçakal" dedim geleceğini umutla bekledim deli divane düşlerim... sevdam ile uğurluyordum seni ellerim tam uzanacak oluyordu gölgene sen gidiyordun şiirlerim değmedi kulağına... gözlerim bakmadı gözlerinin ışıltısının rengine çocuksu gülüşlerim gidiyor kadınsı bakışlarım köşesine geçiyor, bekliyordu kaçamakda olsa bakışlarını umuyordu hangi yollar, kül olmuş umutları tekrar alevlendirir? kızgın kor haline getirirdi ki? gittin... yine bekledim uzun bir süre ve sen gelmedin bir daha sebep neydi "can" ? çocuksu gülüşlerim mi? kadınsı bakışlarım mı? yoksa, seni yalansız, hesapsız sevmem miydi? sessiz seslerim miydi? hangisiydi? bari giderken suçlu olanı söyleseydin... söyleseydin de bir daha gitmemen için onu yasaklasaydım... hangisi "can" ? hangisi senin gidişinin suçlusu...? ben, onlarsız da sessiz sevmelerime sahip çıkarım... hangisi hadi söyle bana? söyle de hesabını keseyim...