Bu akşam yine hüzünlendim. İçime döndüm yine Olmayan mevsimlere sığındım.
Oysa söz vermiştim kendime Dönüp bakmayacaktım düne. Hep yarınlara gülümseyecektim, Yalandanda olsa kahkalarla gülecektim.
Ama bu sefer de olmadı, Bu sefer bir öncekinden Daha da beter oldu. Nasıl üzülmem Nasıl ağlamam Nasıl kahrolmam ki.
Bu sefer ki hançeri Sol yanımdan yedim. Kalbim öyle bir bölündü ki Nefes bile alamadım.
Acıdan kıvrıldım da Öldüğümü anlayamadım.
Çok hançer yarası almıştım ama Hiç bu kadar derinine rastlamamıştım.. Suç kimsede değildi oysa Suç kendimdeydi. Açmayacaktım perdelerimi Açmayacaktım kalbimi.
Ben… Bile bile lades dedim O halde ben Hançerlenmeyi dünden hakettim.
