......boşver
...............lâl oldum
......................kanarım
...........................aldırma bana
..................................uğrama yalnızlığıma
.............boşver
Damla damla düş gözlerimden
Yanağımdan süzülen iki damlada ol
Dökülen yapraklarında
Sokağımda ki çınarın
Üşürüm, titrerim
Aldırma bana
Uğrama yalnızlığıma
Varsın uzasın yollarım
Çıkmaz sokaklara
Varsın üç beş puşt sarsın etrafımı
Güneş doğsun
Sabah olsun
Varsın kaldırımlara aksın kanım
Üzerime gazete çeker yatarım
Aldırma sen bana
.........boşver
................lâl oldum
.....................aldırma bana
....................................uğrama yalnızlığıma
Varsın arşa yükselsin ahım
Yalnız sana eyvallahım
Sevdaya kavl silahım
Hain, puslu, kahpe gece
Sevda üzre bir kaç hece
Yüreklerde işkence
Buğulu, yaşlı gözüm
İsyan, isyan, isyan sözüm
Dim dik ayakta özüm
Kimsesiz, yalnız
Yetimce ağlarım
Aldırma bana
Uğrama yalnızlığıma...
İmdat Özcan
Etiketler: Nevval