Bir dirhem çarpıntıdır bıraktığın açık kapı
Usulca geceme sızan ay ışığı
Veya gözleriyle seni bana getiren kedi
Islık çalan kimsesiz istasyon
Raylarla çiftleşen zina dölü trenler
Ucuz sandallara çarpan nazlı dalgalar
Boşuna bekleyişlerin yorgun kollarını taşıyan balkonlar
Bu gece bir feryadın üzerini çiziyorum
Etimde yara iltihabını akıtıyorum dudağımdan
Zehrinle cürümünü işliyorum ömrümün
Affedilmeyecek beyazını siliyorum şakağımdan
Anlık merhametini kurşunluyorum sevdanın
-geride bir hazan mevsim ki Eylül o da senin-
Etiketler: Nevval