An gelir de gitmek tek çare olduğunda
Ardına bakmadan git, gözünde yaşlarla...
Dayanmak için yüreğine prangalar vuracaksın
Ellerine kelepçe....
Kolay değil ama, kabullenmeli ayrılığı
Sıralamalı eski bir albüme tüm hatıraları
Yaşanmışlıklar...
Dostlar...
Ve O....
Belki de hiç hatırına düşmemeli insanın
Yol vermeli yeni dostluklara, yeni simalara...
Ve açılmalı yüreğinin kapısı yeni sevdalara
“canım” diye sarıldığın her bedenden
Kolayca söküp almalısın sevgini
Bir daha ismini anmasın diye diller.....
Ve artık senin için yanmamalı yürekler
Bir ümitle ardından sallanan kollar
Umarsızca bir ömür kalmamalı havada
Hasretlik şarkısı düşmemeli dillere duada.....
Arkanda bıraktığın şehrin görünen son ışıklarında
Dilinde, zihninde ve yüreğinde
Sadece şu iki mısra:
“ELVEDA EY SEVDİĞİMİN SEVDİĞİ ŞEHİR
EY YÜREĞİ SEVGİ KABRİSTANINA DÖNÜŞMÜŞ İNSANLAR!!!”
Etiketler: Nevval