İSYANDIR BU GİDİYORUM
Tüm yaşanmışlıklarımı alıp yanıma Hoşçakal hüzünlerine aldanıpElveda buseleri titrerken yanağımda Gidiyorum bu şehirdenDilimde türküler Belimde silahım Yüreğimde seninle
Sevdamı sarıp ömrüme
Yolların acımasızlığına inat
Yeniden harlanırken bedenimde yangınlar
Seni yaşayarak sensizliğe inat
Bulutların gizemine başkaldırarak
Gidiyorum
Vurgun kelimeler dökülür dudaklarımdan
Saçların savrulur talan olmuş geçmişime
Çocukluğum gülümser
Ben ağlarım
Varsın kanasın güller
Gidiyorum
İçtiğim bu son sigara kız kulesine karşı Bu son duman İstanbul'da bıraktığım Yitik hayaller peşine Lal olurken umutlar Düşlerim düşer gecenin koynundan Ey İlkbahar gülüşlüm Gidiyorum
Yaşamak kadar sevdiğim İstanbul'u
Ölüm kadar sevdiğim seni bırakıp
Sensizlik kadar sevdiğim kendimden vazgeçip
Puslu sokakların tenhasına
Buruk sevinçler takınarak
Beden ağır gelsede ayaklarıma
Bu sonu sana varmayan yollarda
Ağız dolusu gülmelerimi terkedip sana
Gidiyorum
Gidiyorum güzel
Ardımda yırtık resimler
Yetim sevmeler kaldı
Düşmanlarım gülsün gayrı
Hançer hançer vurulurken düşlerim
Yanımda uçurumlar
Beynimde çocuk kahkahalar
Sırtımda ihenetler oynasın
Gidiyorum gülüm
Tüm analar kaderime ağlasın
Varsın İstanbul yansın
Mil çektim gözlerime
Gamdır bu
Gece gece
Demdir bu
Çözülmez bir bilmece
.....İsyandır bu
........Yaşayan her aşka
...........İntihardır bu gülüm
..............Alın teri masumluğunda...
Etiketler: Nevval