İşte flistinde yaşanan vahşetin birkaç ibretlik karesi. Allah bu vahşilerin hesaplarını başlarına (tersine) çevirsin İNŞALLAH.
Bu ikinci afişte herhangi bir açıklama yok: hangi siyasi eğilimi temsil ettiğini tanımlamak güç. Neden ortada TC bayrağı ve Atatürk var, sağında solunda Lübnan ve Filistin bayraklarıyla birlikte? Afişin resmi 16 Ağustos 2006 günü Ortaköy’de çekildi. Bu afişte daha karmaşık bir çeviri olgusu var: en alt kısmında, herhalde resimler için, “Almanya’da yayınlanan DonQuichotte dergisinden alınmıştır” yazıyor. Almanya’da bu adla bir iki dilli mizah dergisi yayınlanıyor. Fakat buradan ne alınmış olduğu, fotoğrafların mı yoksa çizimlerin mi buraya ait olduğu belli değil. Her koşulda, savaş fotoğrafları karikatüre “çevrilmiş,” kaynak fotoğraflar ve karikatürleri birlikte yayınlanmış. En üstteki fotoğraflarda İsrailli çocukların bombaların üzerine yazı yazdığı öne sürülüyor ve hemen altlarında Lübnanlı çocuk ölüleri sergilenerek, İsrailli çocukların bu bombaların kaç çocuğun ölümüne yol açtığını bilip bilmedikleri soruluyor. Bundan daha çirkin bir zihin durumu, bundan daha militarize bir siyasi yaklaşım olabilir mi? Burada, savaştan medyaya akan (tartışmalı) görüntülerin çizgi diline aktarıldığı ve ardından yazı, bayrak, “yorumsuz” gibi simgelerle birlikte sunulduğu görülüyor: “gerçek” olarak kabul edilen görüntü, değişik görsel dillere yapılan çeviriler ikonlaştırılıyor. Böylece kucağında bir çocuk ölüsüyle koşan adamın arkasında İsrail tank ve uçakları yer alıyor, evinin yıkılmasına ağlayan kadının karşısında bir tank namlusu duruyor.. bu sırada İsrailli çocuklar bomba imzalamaktadır. Ve biz bu çeviriyi bize kim aktardı, kim konuşuyor bilmiyoruz: Ortaköy’e bu afişi asan, (görmemiz gerektiğini varsaydığı) görüntülerin bir temsilcinin, bir çevirmenin varlığının farkında olmamız gerekmediğini varsayıyor: görünen gerçektir.
