Ne çok isterdim her şeye yeniden başlayabilmeyi...
ellerimde taptaze umutlarla toplanmış bir demet papatya,
gözlerim ışıl ışıl sevgi dolu yanına gelivermeyi...
ne çok isterdim inanmadığım kahve fallarına senin için bakıp telvelerde seni görmeyi...
her rüyayı bir şekilde sana yorumlayabilmeyi..
kıpır kıpır hayallerle seni karşılamayı ne çok isterdim...





Upuzun saçlarım rüzgarda salınırken sonsuza doğru,
ben elimdeki fırça ile dünü, bugünü ve meçhul yarınlarımızı resmetmek isterdim. kimini yeniden çizebilmek,
kimini şimdiden inşa etmek...
elbisemin keten eteği sonsuz vakitlerde savrulurken,
yüreğimdeki hayali hayata nakşetmeyi ne çok isterdim.
öyle özlüyorum ki gam ve kederden sıyrılmış avanda sende kaybolmayı... layemut çizgilerin mutlu renkleriyle bezenmeyi öyle özlüyorum ki...
Hiç kimsenin dokunamayacağı korunaklı dünyalarda saklamayı sevgimizi ve her şeye yeniden senle başlamayı ne çok isterdim.





Ey sükunetini yeryüzünü ferahlatan rüzgarlardan alan sevgili,
ey sevgisi rızkım olan;
dünya kurulalı beri birbirini seven hangi yürek,
yekdiğerine ne dedi ise sevdadan yana,
en güzellerini sana sunuyorum kendi adıma.
Aşk sunağında ömrümü sana adıyorum.
Desem ki "bende ben kalmadı tek zerre" sen de,
seni bırakır mısın?
Seni çok üzdüm, incittim eline bir fırça alıp her şeyi yeniden onarır mısın?





Sende kendini unutmuş,
bendeliğine soyunup yeni bir isme bürünmüş köleler gibi yanına gelsem,
henüz sımsıcak yüreğimi sana sunsam,
kerem kılıp şu cismime sevgini bırakır mısın?





Yalnızlığımın geniş coğrafyasında kökleri ezele uzanan asırlık çınarlar gibi bir yanım.
"yüreğinin ılık çağıldayışı ile beni ebede taşı"
desem, dallarımı yemyeşil hülyalara uzatır mısın?
Ah kalbimin ince sızısı,
bir kelebek gibi cezbesine tutulduğum ziya,
seni tanıdığım günden bu yana şükre dair bir şiir oldu varlığım.
eğer bir harf isem yaratılanlar içinde,
zarfında kitaplar saklı bir vav oldu varlığım.
eğer bir çiçek isem baharı müjdeleyen,
cennete gebe bir gül oldu varlığım.





Yıldızlardan saçlarıma dökülen ışıltılar zeren zeren süslerken beni..
ben, beni sadece sen gör istiyorum.
ve ben bir tek seni göreyim.
başım arşa da değse aramızdaki sevgi topraktan fışkıran su gibi mucizevi,
su gibi basit ve yalın, su gibi aziz, latif ve su gibi hayata mazhar,
hayattar olsun istiyorum.





Seni kainatın bir küçük meyvesi yapan ve'
sana kainat kadar lezzet ve kıymet saklayan'
sahibine seni yarattığı ve karşıma çıkardığı için sonsuz şükürler olsun.
Madem kainat var elbette Allah var..
şükürler olsun... binler kere binler.

Etiketler: Kuzey007