ben 17 yaşinda bir öğrenciydim.bir çocuk seviyorum.benden 1 yaş küçük.ama öyle böyle değil çok seviyorum.1,5 sene oldu ben hala bekliyorum.ama o benden kurtulmak için çoook şeyler denedi.başaramadi tabi.ben hala deli gibi seviyorum onu.sorun ne bilmiyorum.beni sevmiyor, sevmek için uğraşmiyor bile.yaş farki diyorlar ama ben onun büyütülecek bir neden olduğunu düşünmüyorum.sonuçta ben onu çoooook seviyorum.ve bunu kimsenin değiştiremeyeceğinden eminim.daha 5 ay öncesine kadar herkes sevdiğimden haberdardi.fakat ben ona bir söz verdim. o sözü tutabilmek için şimdi kimseye söyleyemiyorum onu sevdiğimi.şimdilik sadece 1 arkadaşim biliyor.ama bu aşk, sevgi ne derseniz artik içime siğmiyo.bu kadar çok severken ben o nasil görmezlikten geliyo onuda anlamiyorum.beni sevmemesinin başka nedeni olabilir mi diye düşünüyorum ama yok.başka bişiy gelmiyo aklima.araya birkaç arkadaş girmişti ama olmadi. yapamadilar.beni gördüğü yerde kaçiyor çocuk.valla banada yazik.sevdanin eziyeti bu.ama olsun katlanmaya değer.bir gün kiymetimi anlayacak çünkü.umarim anladiğinda çok geç kalmiş olmaz.onu sevdiğimi bilen arkadaşim :onun bana göre biri olmadiğini düşünüyor.ben daha iyi birine layikmişim.o benim istediğim hiçbir kritere uymuyormuş.aslinda doğru.hiçbir istediğim yok onda.ama önemli olan sevgi,saygi,sağlik gerisi ip söküğü.dediğim gibi umarim geri dönüp baktiğinda umarim pişman olmaz.çünkü ben onu çok seviyorum ve bu iş olmazsa onu unutmam biraz fazla zamanimi alir.SENi ÇOOOOK SEViYORUM AŞKIM ne......
Etiketler: Ilk Aşkım
