sensizliğim duyulur ta göklerden
tane tane düşersin üzerime
ve çığ olup birikirsin gönlümde,
şimdi bir sestir beklediğim
seni bana getirecek
özlem defterini yazmaya geldim
elimde kalemim
hazır mısın yazılmaya?

yollar dar gelir adımlarıma
sana koşuyorum kan ter içinde
yaklaştıkça uzaklaşan bir istasyon
buldukça kaybolan bir adres
gördükçe uyandığım bir rüyasın

bir gökgürlemesinin ardında boşalır yağmur
sırılsıklam eder korunmasız bedenimi
kendimle savaşırım senden uzaklarda
avuçlarımda katlanmanın ilacı
bir türlü çıkamam kör kuyulardan
intihara meyilli adımlar dizilir yoluma

bekleyişlere yükledim aşkımı
yarınlarım beklerken tükenir
“bekleme”der içimde bir ses
“bekleme”
o yarın hiç gelmez

sensizliğim duyulur ta göklerden
kim aldı yıldızları
ya ay nerede?
neden karanlık her yer
bu yağmur hiç dinmeyecek mi?
şimdi seni getirecek bir yağmur damlası beklediğim
sessizce üzerime düşecek

ne git diyeceğim şimdi sana
ne de kal…

benim için atacak bir yüreğe
sevgimi anlatacak bir şarkıya
yalnızlığımı giderecek sözcüklere
ve sonsuz bir aşka ihtiyacım var

ya aç yüreğini büyüsün aşk içinde
ya da bulaşma aşka hiç bir zaman..