İçimde darmadağın olmuş bir mazi taşıyorum..
Görmeden de sevebiliyorum artık seni,
Bazı şeylerin üstesinden gelebiliyorum.
Zamanla aramda ki bağ giderek güçlendi,
Sığıntı gibi bir köşesine sığınıp,
Bekliyorum..



Hep beklemek eylemini gerçekleştirdiğim için,
Bundan gocunmuyorum artık..
Sesini duymadan da sevebiliyorum artık seni,
Yalan değil bu,
Mümkünatı yok diyenlere inat,
Bu vazgeçmeyişim..



Hayat denen masalda üstüme düşen rolü,
Layıkıyla yapma çabası içerisindeyim şimdilerde..
Çok sonraları uslandım belki..
Ama inan ki,
Artık sana dokunamadan da sevebiliyorum seni,
İçimde ki bu yeni filizlenen tohumu çok sevdim ben..



Tüm çabam,iyleşmek adına,
Senin adına..
Yaralarımı kendimle saracağım,
Ve bir gün içimi kanatan,
Bizi biz yapan o şehri feht etmeye geleceğim..



Bekle beni,
İçinde ki Beni tüketmemeye çalış,
Geleceğim,
Bekle beni..!

Etiketler: Nevval

2 yorum Devamini oku

'Aynalardan bakan ben değilim Kanka'



O eski ben
gitgide ufalmış.
meğer bende,
benden içeri
ne çok ben varmış
ki; hepsi birbirinden usanmış.
İyi ben kötü benin
kötü ben iyi benin
saçlarını yolarmış.



'Bir yerlerde kayboluyorum Kanka'

O yer ki,
orada
yalanın sürgünleri
gerçeğin gövdesinde
birbirine dolanmış.
Elma kurdu
soyununca
Şeytan bile kaçarmış.

'Bir mevsimde soluyorum Kanka'



O mevsim ki
uzatmalı yazlardaymış.
Tam da güneşe serdiğimde umutları
kar yağmış.
Ben ısıttıkça
sıcaklık inadına azalmış
ve hızla
her yer buzlanmış.

'Var gücümle küreklere asılıyorum Kanka'

Kısaca,
kırılmamak için
eğilmelerdeyim dört bir yana.
Köklerimdeki öz su
yaşamdan yana uyanmış

Sence
bunun,
neresi yanlış?

Etiketler: Nevval

0 yorum Devamini oku

Dünyanın dışına atılmış bir adımdın sen
Ömrümüzse karşılıksız sorulardı hepsi bu
Şu samanyolu hani avuçlarından dökülen
Kum taneleri var ya onlardan birindeyim
Yeni bir yolculuğa çıkıyorum kar yağıyor
Bir aşk tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte

Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum

Dönüşen ve suya dönüşen sorular soruyorsun
Sesin bir çağlayan olup dolduruyor uçurumlarımı
Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
Birisi adres sorsa önce silaha davranıyorum
Kekemeyim en az kasabalı aşklar kadar mahçup
Ve üzgün kentler arıyorum ayrılıklar için

Bir yanlışlığım bu dünyada en az senin kadar
Ve sen kendi küllerini savuruyorsun dağa taşa
Bir daha doğmamak için doğmak diyorsun
Ölümlülerin işi bir de mutlu olanların
Onların hep bir öyküsü olur ve yaşarlar
Bırakıp gidemezler alıştıkları ne varsa

Çocuksun sen her ayrılıkta imlası bozulan

Susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit
Ne olabilir, sorumun karşılığını bilmiyor kimse
Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
Bir kaza olsa adı aşk oluyor artık
Aşksa dünyanın çoktan unuttuğu bir tansık
Seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada

Kirpiklerime düşüyorsun bir çiy damlası olarak
Yumuyorum gözlerimi gözkapaklarımın içindesin
Sonsuz bir uykuya dalıyorum sonra ve sen
Hiç büyümüyorsun artık iyi ki büyümüyorsun
Adınla başlıyorum her şiire ve her mısrada
Esirgeyensin bağışlayansın, biad ediyorum.

Çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil

Etiketler: Nevval

2 yorum Devamini oku

Ve içimdeki deniz; yalayıp durmakta, sahilimde kalan öpülesi ayaklarının izlerini! ..
Ve de usul usul sokulup, sana dokunup durmakta...
Güneş vurmuş gibi kızarmış yanaklarını; utanmış olmalı, diyorum! ..

Tek aşinası sensin kumsallarımın... Nedendir bilmem, senden başka kimsecikler uğramaz buralara.
Ya da tek sana açılıyor bu sahilin kapıları. Ve de olanca güzelliği bir tek sana sunmakta...

Makuldür...
Sabahın ilk saatleri bu.
Gecelerim; koyu lacivert renklerinden ilk sana soyunmakta. Ve; günün ilk ışıklarıyla birlikte; hayalinin rengiyle bütünleşip, pastel tonların, muhayyilendeki tonunu kuşanmakta...
Yosun kokuyor martıların sesleri! ..

İyi ki, varsın diyorum.
Zira yokluğunda, fırtınalarım kum savururdu buralarda...
İyi ya; ya senin içindeki denizden ne haber?
O da beni gezdiriyor mu kıyılarında?
Ve ayak izlerime ve bana dokunup duruyor mu? ..
Gizli gizli okşuyor mu hayallimi? ..
Ve; uyutuverecekmiş gibi bağrında beni, mahmurlaştırıyor mu senin gözlerin gibi benim gözlerimi? ..

Suss...
Konuşma...
Sen hep sus! .. kokusunu duyduğun yosunlar gibi sus! ..
Martıları kim anladı bugüne kadar?
Üstelik de çığlıkla anlattıklarının sırrına kim erdi?
Ama, sabahın bu ilk saatlerinde, martılarımın ilk çığlığını, bir demet halinde,

iyot kokan sahillerimin ilk sana duyurmakta...
Yosun kokuyor martıların sesleri...

Bu yosun kokuları hiç bitmesin...
Ve sen; gönlümün kıyılarından hiç eksik olma diyorum!

Terledikçe açıl denizlerime, zira ihtiyacımsın...
Mahrum kalmasın suyum tuzundan, mahrum kalmasın sahillerim ve yosunlarım kokusundan.

Ayaklarını; izlerini, seviyorum! ..

Etiketler: Nevval

0 yorum Devamini oku

Ah Yaralıyım

Ah Yaralıyım

Dost Elinden

_________________

Etiketler: Nevval

0 yorum Devamini oku

Etiketler: Nevval

0 yorum Devamini oku

Etiketler: Nevval

0 yorum Devamini oku

_________________

Etiketler: Nevval

4 yorum Devamini oku

Etiketler: Nevval

3 yorum Devamini oku