.
..
....
.........
Ve gün be gün, ben seni düşünürüm.
Sen benim herşeyimsin

Kalemim Adından Başka Ad Yazmaz
Bu kütükte Başka Bir Ad Okunmaz
Narına Nuruna Kurban olduğum Seven Sevdiğinden Asla Yakınmaz....



.
..
...
Ben rol gereği aşık değilim
Deme bu garibin benimle işi ne
Aşkım beni teşhir eder, Sesim içime saklanır
Aklanırsa adım, seninle aklanır.
İstersen durmadan adres değiştir,
Gözlerimi Bağlasalar da Bulurum Seni.
Ben, Türkülerde Tanıdım Fizan'ı, Yemen'i
Anlasam ki sesim sesine değmiştir,
Bütün Gemileri Yakar Gelirim !!!...



Bu Bir Taahhüttür; Sına Beni
En deli rüzgarların öüne sür, bulut-bulut,
Bir Yerde yanlış Yaparsam adımı Unut.
Son kurşunu Kendime sıkar Gelirim.
Bir et kemik torbası değilim Ben
Bir hasAr raporu Değil yaZdığım
Bir Aşk Mektubudur
Ey Sevgili,
Kızıl-kıyametten öNce ...
Ve Görmek için Bakmaya Gerek yok
...Her Dilde Güzeldir Senin Adın...
.
..
....
...Meydanlar Sarsılır Sen Ortaya Çıkınca Yeter Ki... Görecek Göz, Göz OlsuN...



.
..
...
Velhasıl uZun Sözlere hiç Gerek Yok
...Dil hicabındanLal Olmalı SeNi AnArken...
Ey Benim Tabibim;
TacidArım,
GündönÜmüDür Ben Seni BekliYorum...

Etiketler: Nevval

1 yorum Devamini oku

Gece sessizdi... Ürkütücüydü yalnızlık, korkutucuydu.. Oysa ben hiç korkmadım. Sen yoktun ve ben bu yüzden yalnızdım,
Ama sen aslında hep vardın. Duyuyordum, görüyordum, biliyordum.. Yanımda oturmuş beni izliyordun. Hayallere karışıp gözlerimden dinliyordun sözlerimi.. Yaşıyorum işte... Sadece yaşıyorum..


Sen olmadan nasıl yaşanırsa öyle yaşıyorum. Hayallere ne kadar inanılırsa o kadar kanıyorum varlığına. Seviyorum biliyorsun, belki duymuyorsun ama biliyorsun. Hissediyorsun hislerimi. Aşk yine bana surat astı, gülmüyor, bakmıyor gözlerimin içine..


Tutamıyorum zamanı, zaman hızla geçiyor. Zaten sensiz zamanlar hep boşa geçiyor. Gecemi gündüzüme karıştırıp Uykular uyanmalara susuyor. Kendimi özlüyorum zamanla. Sensiz aynalar bile beni göstermiyor. Kızıyor sanki bütün evren yalnızlığıma. İstemiyor üzülüp kırılmamı.





Peki sen ?





Sen istiyormuydun bunları ?... Boşver. Ne farkeder,


Aynada kendimle konuşmaya başlayalı o kadar da yalnız olmadığımı farkettim. Beni anlayan bir ben oldugunu unutmamalıymışım. Zaten kim yakın olabilirdiki aynalardan başka bu yüze..
Karardı gündüzler, Üzgün yüzümü göreli, Güneş hiç ugramaz oldu sabahlarıma. Bulutlar şimşeklere karışıp çıkıveriyor aniden. Seviniyorum.
Hayata dokunan birşeyler var etrafımda diye.. Boşuna. Bütün gürültüler kızgınlıklarıma.


O kadar da kötü değildi yalnızlık. Alışmış olmalıyımki izinsiz siniyor içerime. O kadar küstah bir yalnızlık ki bu.. Yalnızlığını kimsenin bilmesini bile istemiyor. Acıtır oldu canımı.


bir yalnızlığım var sanıyordum. Artık o bile beni istemiyor...


Düşün işte,


Yalnızlık bile benimle yalnız kalamıyor...


Ben alışık olmamalıydım bunlara. Böyle öğretmedim kendime. NE olursa olsun bir parça bile olsun herhangi bir yerden gülme sebebim olmalı..

Gülmeliyim..


Ne sebep olursa olsun,
Saçmala***** gülmeliyim..


Boşvermeyi bilmeliyim.
Bulduysan sende kendinden birşeyler bu yalnızlıkta..
Şimdi sende gül benimle..




Gülmelisin...





Neden olursa olsun.
Gül işte nedensiz sebepsiz


Öylesine!!
Belki de DELİCE..

Etiketler: Nevval

2 yorum Devamini oku

DuR deme sevgiLi gidiyoRum ..!

DuR deme gitmeLiyim ..

Bakamam o nemLi gözLeRine ..! Bakamam geRide bıRaktığım enkaza .. BiLiyoRum çok sevdin beni ..Gözünden kıskandın .. Bakmaya doyamadın .. Ve gitmeLeRi akLına biLe getiRmedin ..

BiLmezdim ki böyLe oLacağını ..

Yok i$te .. oLmuyoR ..!

O , bu , şu ..

Kimse kim ..

SevemiyoRum sevgiLi anLa ..!

Sevme beni haketmiyoRum seni .. O kadaR masumsun ki sen .. O kadaR temiz ki yüReğin ..

öLdüRdüLeR benim yüReğimi sevgiLi ..
Yok .. Ya$amıyoR asLında bu beden ..
FaRkLı farkLı gözLeRde uyanıyoRum sabahLaRa ..
Ve o farkLı gözLeRden duyduğum iki sıcak söz ısıtıyoR bedenimi ..

Oysa ben ..!

Mahkumum yaLnızLığa ..

YaLnızLığın geç kaLınmış kö$e ba$LaRında eskitiLmi$ vedaLaRı yeniden ya$amaya ..

Kaç ki$i "kendine iyi bak" dedi bu kö$e de hatıRLıyoR musun yüreğim ..

Ben mahkumum soğuk dünyanın kaRanLığında gömüLmeye ..

Zaten gömüLmedim mi ?

aLmadıLaR beni benden ..

Canımı .. seni.. aLmadıLaR benden .. HİÇ uğRuna ..

$imdi roLLeRi deği$tik sevgiLi .. Gidene kadaR benim gücüm ..

-oLmadı ..!

-buRaya kadaRmı$ ..! diyene kadaR ..

aRkama dönemem biR daha ..

GösteRemem ısLak gözLerimi ..

BiR deli yüRek acısı hep ya$adığım faRkLı yüzLeRde .. Ve hep aynı son ..

..Soğuk dünya ..

$imdi yaLnızLığın vuRduğu saatimde , Güne$ kaRanLığa mahkum edeRken bu soğuK BuRsa sokakLarını .. ÇekiyoRum peRdeyi sana LaneT edeRek ..

Senin beni öLdüRdüğün güne lanet edeRek ..

Ve sessizce yutkunaRak .. KapataRak gözLerimi geç kaLmı$Lığa ..

Ve gidiyoRum diyeRek son kez ..

Kendinize iyi bakın canını yaktıkLaRım ..

Kendinize iyi bakın ..

ÖzüR diLeRim ..

Etiketler: Nevval

2 yorum Devamini oku

Varlığına alışmıştım tam sen gittiğinde.
Yokluğun varlığından daha durgun daha huzurluydu.
Sen yokken seni özlemek



sen varken özlemekten daha az incitti beni.
Ömür boyu yanımda olma sözlerini
hiçbirzaman ciddiye almamış olmam sadece şansımdandı,
yoksa seni sevecek kadar salaktım.
Gidersin diye korkuyla geçen onca gece geçti,
seni düşünerek.



Sen asla gitmedin.
Ama gelmedin de.


Paylaşmayı daha küçük bir çocukken öğrenmiştim.
Bilmezdim büyüyünce acıtacağını konu sen olduğunda.



En son senin için çarptı bu kalp deli gibi.
En son senin için gözlerim dalıp gitti uzaklara
her gece olduğu gibi.
Benim değildin belki ama.



Hep sen, benimle tamamlanmış olan
eksiklerine bakıp daha fazlasını isterken,
ben sende yeni boşluklar yaşıyordum..




Daha çoğunu isterken sen,
bense yarımlarında kayboluyordum.
Kaç kez vazgeç dedi bu yürek,
kaç kez yolun kenarındaki ormana girip
yok olmak istedi.
Senin varlığını bilmek bile yeterken bana,
sende kendimi yok hissetmek



"yok olduğumdan başka" ne düşündürebilirdiki bana?
Oysa düşünsene, ne coşku doluydu yüreklerimiz
başlarken yeni bir hayata.
Gecelerimizide, gündüzlerimizi de
adamaya hazırdık birbirimize,
koşulsuz, içten ve sımsıcak duygularımızla.
Yaşadığımız her an unutulmaz,
doyumsuz ve vazgeçilmez olacaktı.




sen bir sonbahar rüzgarında
savrulmuş bir gül yaprağı ben taç olacaktım sana.
Şimdilerde, kim savruluyor ve
kim onu sarmaya çalışıyor karıştırıyorum artık.
Ben bu uykuları, böyle uykuları unutalı çok olmuştu.
Acı uykusu, hüzün uykusu, korku uykusu.



Ama çok sürmez esaretim biliyorum,
Içimdeki bu yenilginin acısı sürsede yıllarca,
bir yolunu bulup kavuşurum özgürlüğüme.Şimdi gitmek zamanı belki,
geride yaşanmış yada yarım kalmış anları bırakarak.
Sende tüm ürkekliğinle, tüm hatalarınla,
tüm eksiklerinle, tüm haklı gördüğün yalanlarınla
vede vicdanınla başbaşasın şimdi.




Hepbir şeyler tamamlancak değil ya,
bu da böyle yarım kalsın.
Yine yanıldım.
İlk acım değil ama en büyük acımsın.
Sevmemeye yemin etmiştim kimseleri
kendimden daha fazla sevmeycektm
uğruna hiç bir şey feda etmeyecektim.
SENİ SEVMEK İÇİN SANA İHTİYACIM YOK Kİ BENİM ....

Etiketler: Nevval

2 yorum Devamini oku

Etiketler: Nevval

1 yorum Devamini oku

Güz yaprakları düştü
Gazeller oldu
Bulut indi yeryüzüne
Sevdalı oldu





Bir avuntu biraz keder
Böyle bize neler oldu
Bu ayrılık bir de hasret
Çekilmez oldu








Ay karanlık hep karanlık
Yüzün bize döner oldu
Bir ihtimal daha vardı
Felaket oldu...





Gitme gitme gitme kal bu şehirde
Gitme gitme yazık olur bize




Geceler kör dilsiz sanki
Konuşmaz oldu
Hüzünler koyduk üstüste
Ayrılık oldu

Nazan Öncel...

Etiketler: Nevval

0 yorum Devamini oku

İki Kelimenin Getirdiği Suskunluk

Güneşli bir günde boğazıma düğümlendi kelimeler
Yagmurlu bir günde göz yaşlarımda boğuldu heceler
İki kelimeyi söylemek iki heceyi birlerştimek ne kadar zormuş
Nasıl bir yoldaydım anlamadım gözümü kapattığımda
Açtığımda karşımda hep iki kelime vardı
Boğuşuyordum kendimle iki kelime nasıl anlatılırsın diye





Susuyordum susmayacak zamanda
Hatamın kurbanı değil sevdanın esiri olmuştum
İçim içimi yiyordu sığmıyordu içime
Ya haykırıp bekleyecektim
Ya içime atıp susacaktım
Şimdi haykırdım susuyorum..

Etiketler: Nevval

1 yorum Devamini oku

Sus, kimseler duymasın.
Duymasın ölürüm ha.
Aydım yarı gecede
Yeşil bir yağmur sonra...
Yağıyor yeşil.


En uzak, o adsız ve kimselersiz,
O yitik yıldızlarda duyuyor musun?
Bir stradivarius inler kendi kendine,
Yayı, reçinesi, köprüsü yeşil.
Önce bendim diyor ve sonra benim...
Ölümsüz, güzel ve çetin.
Ezgisidir dolaşan bütün evreni,
Bilinen, bilinmeyen ıssızlıkları.
Canımı, tüylerimi sarmada şimdi
Kendi rüzgarıyla vurgun...
Sarıyor yeşil.





Rüya, bütün çektiğimiz
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu,
Bir mısra boyu maceram...




Bilmezler nasıl aradık birbirimizi,
Bilmezler nasıl sevdik,
İki yitik hasret,
İki parça can.
Çatladı yüreği çakmaktaşının,
Ağlıyor gök kuşaklarının serinliğinde
Çağlardır boğulmuş bir su...
Ağlıyor yeşil.


Yivlerinde yeşil güller fışkırmış,
Susmuş bütün namlular...
Susmuş dağ,
Susmuş deniz.
Dünya mışıl-mışıl,
Uykular derin,
Yılan su getirir yavru serçeye,
Kısır kadin, maviş bir kız doğurmuş,
Memeleri bereketli ve serin...
Sağıyor yeşil.

Aydım yarı gecede,
Neron, çocuk kitaplarında çirkin bir surat,
Ve Sezarsa, bir ad, yıkıntılarda.
Ama hançer taşı sanki
Koca Kartaca!
Hani, kibrit suyu vermişlerdi üstüne
Bak nasıl alıyor, yigit,
Binlerce yıl da sonra
Alıyor yesil.

Vurur dağın doruğundan
Atmacamın çalkara,
Yalın gölgesi.
Kuş vurmaz, tavşan almaz,
Ama aç, azgın
Köpek balıklarıydı parçaladığı
Bak, Tiber saygılı, suskun.
Bak nilüfer dizisi zinciri.
Bunlar bukağısı, kolbağlarıdır,
Cihanın ilk umudu, ilk sevgilisi,
Ve ilk gerillası Spartakus'un.
Susuyor yeşil.




Sus, kimseler duymasın,
Duymasın, ölürüm ha.
Aymışam yarı gece,
Seni bulmuşam sonra.
Seni, kaburgamın altın parçası.
Seni, dişlerinde elma kokusu.
Bir daha hangi ana doğurur bizi?


Ruhum...
Mısra çekiyorum, haberin olsun
Çarşıların en küçük meyhanesi bu,
Saçları yüzümde kardeş, çocuksu.
Derimizin altında o ölüm namussuzu...
Ve Ahmed'in işi ilk rasgidişi.
İlktir dost elinin hançersizliği...
Ağlıyor yeşil.



Ahmet Arif

Etiketler: Nevval

0 yorum Devamini oku

Etiketler: Nevval

3 yorum Devamini oku