sabahları ..İliklerime işliyor ayaz..

Burnum kıpkırmızı kesiliyor

üşümekten.. Gözlerimde yaşlar

donuyor..

Her sabah sen hayalim, ben ve aşk..

Sevda sokağının köşesinde..

Oturup bekliyoruz sevda yürekli

insanları. Isınalım ve Umudumuza

nefes olsunlar diye..

Gelen yok.. Hüznü giyen ruhlar

dolaşıyor sabahın ziyalarında..

Gittin.. Tuzlu bir yalnızlığın kavuran

alevine terk ettin beni..

Her Gece usul usul iniyor şehrime

bağrında aşk ile.. Öyle şefkatle taşıyor

ki onu..

İncitmek istemiyor belli. Ve aşk

uyanıyor, açıyor gözlerini, şavkı

vuruyor karanlığa inceden..



Bense seni izliyorum ve aşk

gülümsüyor bana gecenin kucağından

sevgili!

Kar yağıyor üstüne nefesimin

Hayalin .. Gelip de ısıtmaz mı üşüyen

düşlerimi ?

Senin şehrinde ışıklar kayboluyor mu

sevgili ?

Ve sen bilir misin onların gözlerim

olduğunu? Anlayabilir misin ..

Yokluğun.. Nasıl bir ağrıdır yüreğimde

bilir misin sen sevgili..

Bir aşk nasıl sızı olup da saplanır

yüreğe sonra gözyaşı olup akar inci inci

bilir misin ve nasıl yakar..

Gittin! Gittin de sevgin de bitti mi

sandın? Giderken götürebildin mi?

Nokta koyuldu ve sesi kısıldı

sevdanın.. Ötelere gidemez artık öyle

mi ?
Ben sen yokken daha çok sevdim

seni..Bilmezsin ki..Bilemezsin..

Bendeki yokluğunun tadını bilemezsin..

Vuslatlarıma derin kesikler attığın

zamanlardan habersizsin..

O yüzden yokluğun bana yârdır