... Hüzünlerime ortak oluşunu, üzüntülerimi sorgulamanı, sorularıma cevap bulmaya çalışmanı, iç hesaplaşmalarımı didik didik etmeni, mutlu olmamı istemeni özledim…
...Benim yarım kalmışlığımın seni de eksiltmesini, beni bu derece önemsemeni özledim…
...Her seferinde beni sana hayran bırakan yaşama sevincini, çalışkanlığını, hep daha fazla üretken olma isteğini özledim, senden aldığım umudu özledim…
...Hayatına ve hayatıma yüklediğin anlamı, yanındayken hissettiklerimi, gözlerine dalarak dünyayı unutmayı özledim…
...Bana, beni ne kadar sevdiğini hissettiren alınganlıklarını, sitemlerini, kıskançlıklarını özledim…
...“Sen”i özledim, senin sevdiğin “ben”i özledim...
Sakın! dar vakitlerde giyindiğin hıçkırıkları da alıp yanına, vicdan azabı olarak çıkma karşıma... Adın bir "hoşçakal" oldu dudaklarımda.
