Az önce uyandım!...
Bedenimde bildik bir yorgunluk...
Yinede buradayım!..
Sen gelmeyince ben kaç kez gidiyorum hayattan. Vapur seslerini tren seslerini otobüs seslerini dinliyorum adına umut denilen yanılsamamla buğulu camlarda göz yaşlarımı
siliyorum...
Beklemek neden zordur?
Ömrümüzün sınırlı olması mı yoksa kaybetmek korkusu mu? Ama hayalin terketmiyorsa bedenimi belli ki senden daha vefalı...
Ey yağmurda göz yaşlarımı sildiğim sevgi sevgili!.. Ne yana baksam sen oldu hayat.
Gözlerim kör olsa da yüreğim çölde...
Bir damla su dilenmeyeceğim ne buluttan ne senden!...
Hayatımdan gidenler....bir daha gelmeyi hayal bile etmesinler.Hayatıma yeni girenler gitmeyi düşünüyorsanız hiç beklemeyin...
