.
BEN SENİ UZAKLARDA SEVDİM..
Ben seni uzaktan sevdim sevgili,
Ben sana yüreğimi verdim,
Seni çok sevdim öyle bir sevdim ki, seni imkansız olduğunu bile bile uzakta olduğunu bile bile sevdim,öyle bir yer yaptın ki yüreğime kocaman bir yer kocaman, küçücük yüreğime sığdırdım büyük aşkını…
Seni,hasretini,seni görememenin üzüntüsünü,seni özlemeyi seni hissetmeyi seni sevmeyi , her şeyinle oradasın, küçük yüreğimdesin sen…
Senin için ‘o uzakta’ diyorlar, ama hep yanındayım yanımdasın elimi kalbime koyunca sana dokunabiliyorum, nasıl uzaklık bu nasıl anlayamıyorum,gözümü kapatınca yanında oluyor acınca yuzune bakabılıyorum, seni ben de hissedebiliyorum elini tutabiliyor ,yüzünü,hayalini bütün güzelliklerini görebiliyorum. Söylesinler şimdi bu nasıl uzaklık anlatsınlar bana anlayamıyorum böyle uzaklık mı olur sevgilim, kendime bakınca seni görebiliyorum. Çünkü ben sen olmuşum,sen ve ben bende bir bütün olmuşuz, uzakta değilsin sevgilim.. Yanımda başucumdasın, hiç kimsenin olamadığı kadar da yakınımdasın.. yureğimdesin sen içimdesin,damarimdasın,kanımdasın uzaklık bumu söylesinler bana,ellerin avuçlarımda sımsıkı tutuyorum elini hiç bırakmayacakmışcasına, sımsıkı sıkı sarıyorum boynuna sımsıkı bu nasıl uzaklık söylesinler şimdi bana sevgili söylesinler…
Sabahı öptüm gözlerinde geceyi yaktım
Atesi aldım dudagından sözleri yaktım
Ben seni uzaklarda ben seni tuzaklarda
Ben seni yasaklarda sevdim
Ben seni yasaklarda...
Baharı öptüm saclarında kısları yaktım
Umudu aldım yüregimden düsleri yaktım
Ben seni uzaklarda ben seni tuzaklarda
Ben seni yasaklarda sevdim
Ben seni yasaklarda...
Gözümden damlayan gözyaşımsın
Yüreğimin sızısı,canımın yarısı deli sevdam..
Uzaklarda sevdim ben seni..
Yasaklarda sevdim ben seni..
Gelmeyeceğini bile bile,
Yanımda istedim hep seni.
Ve de çok özledim çok!..
Bazen sahilde cizdim kalbimi..
Dalgalar bir gün alıp götürür mü diye..
Bazen hiç korkmadan ateşlere attım..
Kül olur..Yok olur..Unutur diye..
Bazen kilitledim kalbimin kapılarını...Kimseler görmesin..
Kimseler girmesin..Kimse kendine yer edinmesin diye..
Bazen boş duvarlara yazdım..
Soğuk ve karanlık duvarlara..
Bazen paramparça kırdım kalbimi..
Ama her bir parçasında ki seni yine çıkaramadım içimden..
Bazen sadece uzaktan bakmakla yetindim..
Uzak kalmak istemedim..Ama olmadı..Yine yapamadim..
Bazen karanlıklarda yalnızlığa mahkum ettim..Yalnızlığı sever..
Alışır bir gün belki diye..
Bazen uzak diyarlara gönderdim..
Belki sahibini bulur diye..Belki seni bulur diye..
Ama her defasında...Yine yanlızdı...
Giderken bana bırakmıştın kalbimi..
Gördüğün gibi hiç anlaşamadım onla..
Uyuşamadık onla..
Uyuşamadık bir türlü..Ama nedenini şimdi anlıyorum..
Kalp benim..Benim içimde..Bana ait..
Ama öğrendim ki o yalnız senin ellerinde atıyor..
Sen varsan yaşıyor..Sen seversen hayat buluyor..
