EMEĞİNE YÜREĞİNE SAĞLIK SENEM, İNSAN BAZAN OKUDUĞU YA DA YAŞADADIĞI ŞEYLER HAKKINDA FAZLA BİR YORUM YAPAMAZ. KELİMELERİN, SÖZÜN BİTTİĞİ YERDİR ORASI İŞTE BU GÜZEL PAYLAŞIM. İŞTE KUTSAL BİR VARLIĞA, BİR ANNEYE BİR ÇOCUĞUN YAZABİLECEĞİ, DUYGULARINI EN GÜZEL ŞEKİLDE İFADE EDEBİLECEĞİ GÜZEL BİR PAYLAŞIM. TÜM ANNELER KUTSALDIR, TÜM ANNELER UNUTULMAZDIR. BİZE ANNENLE TANIŞMAK NASİP OLMADI. AMA İNANIYORUM Kİ SENİN GİBİ YÜREĞİ, DOSTLUĞU, İNSANLIĞI HARİKA BİR İNSANI DOĞURAN ANA MÜKKEMMEL BİR ANADIR. ALLAHIM MEKANININ KABRİNİ NUR, MEKANINI CENNET ETSİN. KEN DİSİNİ SAYGIYLA ANIYORUM VE BENİMDE YAZMIŞ OLDUĞUM BİR ŞİİRİ İLK KEZ ANNEN VE SENİN İÇİN PAYLAŞIYORUM.
Biliyorum gittiğin yol uzak bir yol dönmeyeceksin
Sevginle şefkatinle beni bir daha sarmayacaksın
İnanmak istemesem de bir daha yanımda olmayacaksın
Sevgini şefkatini özledim, kokunu nefesini özledim annem
Sana en çok ihtiyacım olduğu anlarda yanımda olamadın
Kaderdi , şartlardı seni benden koparan
Biliyorum seninde benden uzakta oluşun yakıyordu yüreğini
Yanımda olamasanda var olduğunu bilmeyi özledim annem
Yıllar oldu gittiğin, gittiğin diyorum çünkü öldü demeye dilim varmıyor
Çünkü gittiğin tarih aklıma geldiğinde içim yanıyor. Sensizlik canımı acıtıyor.
Yanımda olamasanda uzaktan bir gün sıcaklığını hisseteceğimi biliyordum
Nefesini özledim, sıcaklığını özledim, neredesin annem
Nasıl bir kader bu , nasıl bir hayat bu bir anneyi yavrusundan ayırıyor
Şimdi ağladığımda başımı yaslayacağım bir sıcak kucak.
Ağladığımda başımı koyup ağladığımda saçımı okşayan ellerin yok artık
Saçlarımı okşayan ellerini, ağladığımda başımı koyduğum dizlerini özledim annem.
Yalnızım artık kimseler yerini dolduramadı, kimselerde sıcaklığını bulamadım
Istanbulun ayaz gecelerinde beni sıcaklığınla ısıtmanı özledim annem
Artık geceleri üstüm açıldığında yorganımı örten kimsem yok
Geceleri üşümemem için sessizce odama girip üzerimi örten ellerini özledim annem
Ne baba ne kardeş ne de bir eş dolduramıyor annem yerini
Kimse senin gibi samimi , senin kadar sıcak uzatmıyor ki bana elini
Sevmiyorum insanların , sevmiyorum çevremdekilerin sahte gülüşlerini
Tatlı talı yüzüme bakarak içten, samimi gülüşünü özledim annem
Ne çileler çektin ne badireler atlattın ömrün boyunca
Her çektiğin çile saçlarında bir ak, yüzünde bir çizgi oldu
Sana da elini uzatan, düştüğünde seni de benim gibi kaldıran olmadı
Sacına düşen akları, yorgun yüzünde oluşan çizgileri özledim annem
Babam varken babasız yaşamaya, annem varken annesiz yaşamaya alışmıştım
Çünkü senden ayrı da olsam her zaman beni koruyan ellerinin üzerimde olduğunu biliyordum
Sen gittikten sonra anladım yalnızlığı, sen gittikten sonra anladım kimsesizliği
Düştüğümde beni kaldıran ellerini, Beni korumak için ortaya koyduğun yüreğini özledim annem
Keşke hep çocuk kalsaydım, Keşke seninle olduğum rüyadan hiç uyanmasaydım
Keşke hayatın bu kadar acımasız, keşke bu kadar anlamsız olduğunu görmeseydim
Sen gittin hayatın bütün yükü bindi omuzlarıma, benim bu yükü kaldıracak gücüm yok
Sen varken dertsiz kedersiz yaşamayı, seninle gecen mutlu günleri özledim annem
Biliyorum sen şu anda cennettesin, biliyorum ben seni göremesem de sen ben görüyorsun
Sen gitsen de evde dolaşan ayak seslerini duyuyorum, olmasan da hala sesini duyuyorum
Cennet kokulu güzel annem, ben seni yılda bir kere değil her gün anıyor, her an özlüyorum
Biliyorum cennet annelerin ayaklarının altında onun için cennette olduğunu biliyorum
Kabrin nur, günahların af olsun, mekanının cennet olsun güzel annem
