Beni unutamazsın bilirim
Beni unutamazsın
Denizin durgunluğu gözlerimi
Coşkunluğu saçlarımı hatırlatır
Kulaklarını tırmalar sesim
Hayatından silemezsin
Gölgeler yaşantını yokluğum
Beni unutamazsın bilirim

Parkın tozlu yollarında yalnız dolaşacaksın
Mutsuz gökyüzünde bir iki yıldız
Işık tutacak karanlığına
Delikanlının biri laf atacak ardından
Çaresizliğine yalnızlığına içleneceksin
Daha sonra
Tarakta kalan saçlarından anlayacaksın ihtiyarladığını
Dudaklarının pembeliği solacak
Cİlası çıkmış bir mobilya gibi eskiyecek güzelliğin
Kahrolacaksın
Ve bir gün gelecek 
Beni anlayacaksın
Oysa vakit çoktan geçmiş olacak
Ama sen yine de sözlerime aldırma
Gözlerin zamansız ıslanmasın
Çünkü artık çocuk değilsin
Güneşin nereden doğduğunu bilirsin
Başka bir İstanbul olmadığını bilirsin
Ve seni nasıl sevdiğimi bilirsin
Ama gitmek istiyorsan 
Yine de sen bilirsin...

Emeginize Saglık GENCO

şiirin neresini alacagımı şaşırdım Kaleminiz Daim olsun

Oysa vakit çoktan geçmiş olacak

Ama sen yine de sözlerime aldırma

Gözlerin zamansız ıslanmasın

Çünkü artık çocuk değilsin

Güneşin nereden doğduğunu bilirsin

Başka bir İstanbul olmadığını bilirsin

Ve seni nasıl sevdiğimi bilirsin

Ama gitmek istiyorsan

 Yine de sen bilirsin...