Ninemin dilindeki masallarda tanıdım aşkı..
Öyle yalın öyle içten anlatırdı ki..
Anlamasamda bir yanım hep isterdi..
Çocuk halimle hayaller kurardım masallara dair..
Masalımsı aşklara dair..!
Gel gelelim zaman büyüdü:)
Anneye babaya duyulan masalın sevdalı büyüsü..
Bir genç kız kalbinde ÇİÇEK açtı..
Kırdı bir başka el filizlenen çiçeği..Bir yeni filiz..Bir yeni çiçek..
AŞK sanırım masallarda güzel..
Gökten üç elma(düşmesin ne olur)..
Gökten üç sevgi “elma”sı düştü...
Birisi sapasağlam kaldı,
insanlar birer parça koparmak için
birbirlerini ezdi o elmadan...
Bazıları ise dönüp gitti,
arkasına bile bakmadan....
Bir diğer elma..Yere çarpınca,
“Yer kırılmasın ben kırılırım” diyecek kadar nazikti..
Düştü, paramparça oldu kimse yanaşmadı yanına...
Diğeri...Üçüncüsü...
Ben aldım onu ..Havada tuttum...
Çekirdeklerini aldım, diktim tekrar toprağa...Üç çekirdek...
Kırmadılar beni, filizlendi bahar geldi tomurcuk oldular...
Üç tane elma filizim hayat oldu...
Güz oldu, sadece ama sadece üç elma
düşürdü her biri dalından aşağıya, üç sevgi elması...
Yıllar boyu böyle sürüp gitti..
Ve ben her sene havada yakaladığım sevgi “elma”sından
Üç yeni filiz, dokuz yeni elma büyüdüğünü gördüm...
Nasıl anlatılır ki...Sevgi büyütmek..
Sıcak ve içten bir şey..Mutluluk verici bir şey...
Bölüp parçalayanlara inat korumak...Güzel bir şey..
Ve bu cümlelere şahit olan sen...
Eğer ki yardımcı olursan, hani bir umut...
Eğer ki düşürüp yaralamayacak, koparıp atmayacaksan...
Eğer ki çekirdeklerini çıkarıp kırmayacak,
sevgiyle toprağa katacaksan ;
Ben o bütün elmaları havada yakalamaya razıyım...
...
Gökten üç elma düştü..
Birini şeytan aldı götürdü,
diğerini satamadan getirdi...
Üçüncüsü...
Onu ben aldım, sevgisini yitirmesin diye
yüreğimde yalandan uzak bir yer yaptım...
Ve sahte gözler görmesin diye,
yüreğine sevgimi de katıp bu kuytuda sakladım...
...
Sahte bir çift göz gelsin de alsın bakalım...
Bu aşkın izini hangi deli rüzgâr silip süpürdü..
Hangi iklimin susuz yazında kuruyup gitti akıtılan gözyaşları..
Hangi bahçenin gülüydü kokusu çocukluğuna kazınan..
En çok hangi mevsimde kanardı yürek kesikleri..
Hangi çağda yaşadı Leyla ile Mecnun..
Pamuk prenses ne kadar güzeldi..
Hepsi unutuldu..
Çünkü aşk bir masaldı ve
Büyüdü o devrin çocukları..
Ama olmadı..Gidilecek çok yol vardı,çekilecek çok acı,Mutluluk bir masaldı..Çok eskilerde kaldı..
