Sevdim seni

Aklımın yettiği

Yüreğimin hissedebildiği kadar

Anladığım

Anlatabildiğim 

Ve sevebildiğim kadar hemde

Ve seni severken göze aldıklarımla ağırlandığım hayatta 

Henüz kendimi tanımadan sendeki beni tadınım gördüm

Gözlerindeki bakışımı

Sıcaklığımı ellerindeki

Ve canında can oluşumu sevdim

Saçlarına ak olup tel tel düşüşümü

Sana ben kattıkça çoğalışını

Ve ben çıkınca damlamamı gözlerinden

Ellerini götürüp sardığında sol göğsünü 

Avuçlarında atmamı sevdim

Uzak diyarların kimsesiz kıyılarında sevdim sen olmayı 

Kendi halinde yalnız ve ıslak bir kum tanesi gibi kalmayı asırlar boyu

Bir dalga olup vurmayı sessiz sakin içimin salaş kumsallarına

Bir balık gibi debelenmeyi bir damla suda

Bir at gibi savurmayı dizginlenmiş yelelerimi

Ve içimin durgun sularında bir Nilüfer misali yalnızlığımda sevdim seni

Eskiyen onca zamana rağmen hep taze kalan bir sevgiyle sevdim 

Seni görmeden belki yıllarca önce

Gözlerindeki ıssızlıktan tanıyıp

Dudaklarındaki o ebedi suskunluğundan sevdim 

İçimdeki tüm sıkıntılara rağmen verdiğin huzurun farkında bile değilken sen 

Düşündüğümde aklımı

Güldüğümde yanağımı sevdim

Gidişlerini sevdim sessiz sedasız

Ve gelişlerini sevdim beni mutlu ettiğini bilmeden

Geceler boyu düşlerimde gezindi sen bilmesen de gölgen 

İçimi acıtmalarını

Ağlamalarımı 

Uyandığım sabahlarımı sevdim

Varlığın aydınlığa aydınlığınsa sabaha ulaşmak gibiydi çünkü

Ve ben aydınlığa tutundukça da günaydın dediğim aynalarda ki yüzünü sevdim 

Acılarımız aynıydı aslında 

Hayallerimiz ve yıkıntılarımızda

Bana yazdığın şiirlerce vardın sen

Anlattığın masallarca çoğaltıyordun sevdayı

Söylediğin şarkı sözlerilarca anlam kazanıyordu her şey

Uzak bir kentin 

Hiç bilmediğim caddelerinde 

Sen yaşıyorsun diye 

Sen soluk alıp veriyorsun diye sevmiştim en çok hayatı

Derdime çaresizliğime ortak ettim seni

Ekmeğime katık ciğerlerime soluk

Gözümden süzülüp gelen yaşı yüreğimdeki sızıyı zevk ettim senden diye

Yokluğunda alevdim gecelerimde köz

Zerremi kül bilip öyle sevdim seni

Gecemi aralıklarla bölen uykularımı parça parça dilimleyen seni sevdim ben

Başkalarına benzetmedim hiç.

Başkaları gibi olmanı da istemedim 

Kızgın halindeki o tatlı yumuşaklığını

Çatılan kaşlarının arasında hayata dair o inatçı bakışlarını

Ellerini dudak kenarlarında dolaştırıp konuşmanı

Veren ellerini

Saran yüreğini 

Doğrularını

Düşlerini

Yalansız gülüşlerini 

Şiir olup gözbebeklerinden sızan bakışlarını

Her halinle 

Olduğun gibi 

Sen sevmesen de

Ve gitsen de

Yalan yok

Sevdim işte

...

..