Nerden başlasam diye soruyorum kendimeNerden başlasam diye soruyorum kendime
Sonra dalı veriyor gözlerim senin gözlerine
Yıldızlardan dilek diye düşüyorsun kalbime
Yağmur oluyor bir anda. sırıl sıksam ıslatıyorsun
Düşlerim de bir melek gibi kanat çırpıyorsun
Koşuyorum peşinden
Korkuyorum seni kaybetmekten
Sonra dünya duruyor yıldızlar dökülüyor
Biri benim biri senin için düşüyor
Kar beyaz duygularla akıyorsun içime
Gelişin öyle güzel ki
Rüzgârın saclarını okşamasını kıskandım
Buz kesmiş parmaklarında soğuk ayazı kıskandım
Sana giden yolarda soluduğun havayı kıskandım
Yolar uzak sana hasret tuzak bana
Gözlerin gözlerime baktıkça dalarım
Geride kalan yüreğimle sana ağlarım
Sanmaki senden uzaktır bu canim
Bir nefes gibi her an senin yanindayım
Güneş ısıtmıyor sen gibi ona yanarım
Yıldızları topluyorum zifiri geceden
Her birinde gözlerindeki ışığı arıyorum
Hiç biri sen gibi parlatmıyor gözlerimi
Ne kadar seviyorum desem yetmiyor
Dilimde masum heceler seni soruyor
Günden güne kalbim yokluğunu yasıyor
Sukun geceler benimle sensizliğe ağlıyor
Şafakta bir güneş gibi hasretini çekerim
Senin olmadığın zamanlara ben küskün gezerim
Ah demeden vah etmeden sevgini içerim
Dünya durdukça
Ben senin için kendimden geçerim
