Git artık !…
Sustuklarını bana harcama…
Dilimdeki pasaklı küfürleri kaldıramasın.
Yüreğine gelmeye vesaitim yok.Ve kalmaya yerim..
Git artık !. Yollarını bana harcama…
Sürgün ve hükümlü yanlarımdan vurgun yiyorum en çok..
Düşlerimi tükürüyorum mosmor bir kusmukla.
Bitmiyor öksürük nöbetlerim.
Sökül artık nikotine kesmiş ciğerimden…
Voltalara çıkıyorum seni unutmalara.
Dilimde pasaklı küfürler.
On adımda bir dönmek hiç bu kadar koymamıştı bana..
Duvar örülü kapıların ardında özgürce büyüdüm ben oysa..
Tutsaklığım sanaymış.Şimdi azad ettim kendimi ,parçalandı zincir..
Git artık!..
Kelepçe vurma özgür düşlerime…
Sana haykırdığımı sandığım her yazıda kendime çarpıyorum..
Dipteyim şimdi ;Suya yazıyorum..
Okumuyorsun yazdıklarımı ,İçimi okumuyorsun..
Bu yüzden “gel” bitti dilimde…Git büyüdü(m) içimde..
Kana(t)ma kendini yazılarıma..
Katı bir yalnızlık hükmüne boyun eğmiş saçlarım..
Tarasam saçlarımı kan sular iner alnıma..
(t)aramıyorum saçlarımı aynalarda..
Çıplağım…Ardışık hüzünlerde…
Elbiselerimi zaman giymiş teker,teker..
Beğenmemiş ,çıkarmış hepsini…
Sesine yakın bir notam yok ,söylediğim türkülerde..
Bu yüzden çekmiyorum geri öfkemi…Çıkma karşıma;
Daha sokak köpeklerinin küfürleri var dilimde..
Şizofren deliler kurmuş hamağını beynimin çınarına .
Bir yanımda inancım,bir yanımda isyanım iki tezat..
Son perdesini oynuyorum saçmalamanın…Yatacak yerim yok..
Uykusuzum…Ben iflah olmam..
Git artık !..
Susmaz ağrımın asi çağrısı..
