Ölümden de öte

Tarif edebilirmisin sonsuzu?
Peki ya sonsuzdan ötesini?
Gösterebilirmisin bana?
Demesin o yüzden kimse,
'biliyorum sevgini'
Bilemez kimse, bilemez
benden baska, kalbimden
baska Biçilemez,
sevgim...
'Sevgi' sözcüğü bile az gelir
sana olan duygularımı
adlandırmak için.



Aşk peki? Yanında bir hiç
kalır...
Arama boşuna, bulamazsın
adını, adsızdır..
Bulunmaz tarif edebilen bir
kelime..
Çok aradim ben.
Bulamadım. Bulamam.
Bulunmaz.





Sığmıyor bir yere kalbimden
geçenler...
Çığlık atmak istiyorum,
sessiz kalıyorum,
atamıyorum kalbimdekilerini
sözcüklere...
Bu yüzdendir çabalarım,
direnişlerim
Ama nafile, gösteremem,
sığdıramam bir yere
yüreğimden geçenleri, ne
yapsamda..



Konuşmaya başlasam,


Sen olursun her cümlemin
başı, sen olursun dilimin
ucunda.
Yazmaya kalksam,
Sırf seni tutar kalemim,
senden başkasını yazmaz
asla.
Sırf seni, sırf adını çizer.
Ama yetersiz kalır tüm
sözler, tüm cizgiler.
Gelse en büyük hatip, en
büyük şair, en büyük
ressam, anlatamaz hiçbiri
bendeki seni.


Beni mi demeliyim yoksa?
Sen aslında bensin çünkü.
Öyle büyüksün ki içimde
Kalbime bile sığmıyorsun,
kapladın tüm benliğimi.



Benimlesin ya sevgilim,


bensin ya
Umurumda değil dünya
Yasak olsakta...



Ellerin ellerimde olsun,


Nefesin tenimde,
biz birlikte, yeter.



Sen varsan,


razıyim, varım herşeye.
Biz 'bir'sek, tamam hersey.
Sen yoksan,zaten yok birsey.


Ölüm bizi ayırana kadar


değil, ölümden öte !