Bir çığlıktı yalnızlığım
Konuşmak gerekir bazen,susmak
artık çare değilse…
Anlatmaya başlamalı bi yerden,en
başta kendinden,
Başlıyorum öyleyse dur ve dinle;
Ardından değişti hayatım,bütün
değişime mahkum hayatlar
gibi,geceler değişti kara kuru oldu
biraz daha çok acı verir oldu…
mevsimim yıllardır sonbahar rengi
soluk,yüreğim yorgun ayazda
kalmış bi-çare donuk.
Aynı şarkılar farklı anlamlar
kazandı,oysa şarkılar bu kadar
içimi acıtmazdı,güneşi seven
ben,ay ışığında aydınlatmaya
çalıştım dünyamı ve yıldızlar başka
türlü parladı gökyüzünde…
yalnızlığımı anlatmak istercesine..
Ağır ağır çektim perdeleri
Çekmeceye gizledim çocuksu
sevinçleri
Büyüdüm sanki harcadım yılları
Umduğumdan olgun yaşadım
ayrılığı
Beyaz örtüler örttüm eşyaların
üstüne
Kapadım kapıları topladım anıları
Döktüm denizlere
Ve sen hala varsın,gidip gelirsin
içim de bir yerde ama hep aynı
yerde…
Payını almış olmalısın değişimden,
İlgili sen olmak üzere bir sözleşme
hazırladım içimde,
Sen aklıma gelecektin
sadece,yüreğime uğramayacaktın,
Düşünecektim ama dokunamayacaktım,
Üzülecektim belki ama ağlamayacaktım…
Öyle yaptım ve altına imzamı
attım…
Ve sen tüm kuralları ihlal
ettin,infaz ettin yüreğimi,sana gel
dedim gelmedin…rahat bırak
gecelerimi uykularımı böyle kabus
olma,hala içimdesin gitmiyorsun,bit…bit lütfen…
Yar! Terk-i Diyar
yollarında şimdi kalbim
Tuzla buz oldum,incindim örselendim
Elimde tek kalan darmadağın
ümitlerim
Başardın en sonunda Oldu bak
istediğin
Yaralı Hayallerim
Hep aynı olmak zorunda mı
ayrılıklar,yalnızlığımın sesini
kimse dinlemedi…
Ben yalnızlığımı haykırdım ama
kimse duymak istemedi…
