Gideceksin Biliyorum Gitmek Zorunda mısın Sanki Gitme Kal Benimle Desem Kalır mısın ? Sabrım Kalmadı SensizliğeDaha Yokluğunun İlk Gecesinde Sen Varsın Bir Tek Sen Küçücük Günlümde İstesen de İstemesen de Gitme Kal Benimle Yaşadığım Şu Kısa Ömürde Bir Seni İstedim Bütün Kalbimle Gecemde Gündüzümde Sen Varsın Benimle Gitme Yalnız Bırakma Kal Benimle
Hani Söz Vermiştin Hani Solmayacaktı Sevgimiz Hani Bir Gecede Terk Etmeyecektin Oysa Bitti Diyorsun Gidiyorsun Veda Bile Etmek İstemiyorsun
Yarın Gün Sensiz Doğacak Odamın Penceresinden Sabah Sensiz Açmak İstemiyorum Oysa Gözlerimi Güneş Sensiz Doğmasın ***** Şafağa Karşı Üzerime Ağladığımda Kimseler Silmesin Gözyaşımı Uyandığımda Yalnız Sen Olmalısın Yanı Başımda Bir Akşam Güneş Batarken Sen Olmalısın Bedenimi Kucaklayan Koymuşken Yumuşacık Dizlerime Sevdalı Başımı Hoyrat Rüzgarlar Değil Sen Silmelisin Gözlerimin Yaşını Engin Deryalar Bitmeyen Uçurumlar Var Karşımda
Bir Resmin Var Şimdi Soldu Solacak Avuçlarımda Hayalin Var Benimle Yaşayan Rüyalarımda Bir Sen Varsın Şimdi Çok Uzaklarda Bir Hayalin Var Bir de Umudum Işığım Soluğum Amansız Çarpan Deli Yüreğim Gitme Seni Şimdiden Özledim Titriyor Bak Ellerim Sana Veda Ederken Gidecek Ne Vardı Böyle Durup Dururken Oysa Şimdi Gidiyorsun Bir Sabah Uyandığımda Gizlice Ağladığımda
Göz Yaşlarımı Kim Silecek Işığım Güneşim Soluğum Nefesim Dizlerine Kapansam Yine de Gider misin ?
Sen Giderken Hüzün Dolu Ayrılık İstasyonundan Ağlıyordu Gökyüzü Güvercinler de Havalandı Ardından Son Tren de Ağır Ağır Kalktı Hüzün Dolu Ayrılık İstasyonundan Sen Giderken Usul Usul Uzaklara Yine Ağlayan Bendim Arkandan Bütün Gecem Günüm Hep Seninle Doluydu Ne Yaptıysam Hep Senin Yolunda Geceler Boyu Ağladım Senin Uğrunda
Bir Sen Vardın Dün Gece Hayalimde Bir Sen Vardın Yanı Başımda Ağlamak İstediğim Meçhullerde Bir Sen Vardın Yüreğimde Şimdi Gidiyorsun Bilmediğim Yerlere Duymadığım Meçhullere Gitmek İstiyorsan Git Güle Güle Yalnız Beni Unutmayı Düşünme Sen Gidiyorsun Sevgim Gidiyor Umutlarım Gidiyor Hem de Bilinmeyenlere Yalvarmak Nafile
Bir Veda Bile Etmeden Gidiyorsun Son Bir Buse Bile Vermeden Gidiyorsun Sevgini İtiraf Bile Etmeden Gidiyorsun Bilmediğim Duymadığım Uzaklara Gidiyorsun Erişemediğim Dağların Ardına Gidiyorsun Sevgimden Benden Uzaklara Gidiyorsun Arkana Bile Bakmadan Gidiyorsun
Gidiyorum Diyorsun Biliyor musun ? Gidersen Gidersen Sensiz Gülüm Deli Olurum Gitme Kal Diye Yalvarsam Gülüm Ayaklarına Kapansam Yine de Gider misin ? Gidersen Mapus Olur Bu Şehir Bana Gidersen Dar Gelir Aydın Sokakları Bana Gidersen Yıkılır Kalırım Çocuk Gibi Ağlarım Gidersen Bu Şehri Bu Şehri Yakarım
Ellerin Ayrılırsa Ellerimden Gözlerim Kaçarsa Gözlerimden Hele Sen Bir Başkasının Olursan İşte Ben İşte Ben O An Ölürüm..
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil yüreğimdi seni gören. Sen damarlarımdaki kana karışıp geldin oturdun yüreğime. Bir başka yerde olamazdın zaten. Sen benim en değerli yerimde yüreğimde olmalıydın orada kalmalıydın. Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. Çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı senin renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize tutkundum denizi sensiz seni de denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben insanları da... Kendime bile dar gelirken içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En kızgın en tahammülsüz olduğum anlarda bile seni düşünmek yetti bana. İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız içten gülüşün ne demek olduğunu nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle...
Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorlukyoktu. Koca bir kente koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttuğunda patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim. Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim kül ederdim. Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen girebilirdin. Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu uyumanı gülmeni kızmanı şaşkınlığını saflığını kurnazlığını çocukluğunu olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da. Küçük oyunlarını kaprislerini sitemlerini korkularını sevdim. Seni ve odoyumsuz sevdanı uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman. Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı. Seni severken yorulmadım. Çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün yenilendim. Seninle çoğaldım büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın. Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
