Genç adam gecenin karanlığında bardaktan boşanırcasına yağan yağmurun altında kıza sarıldı.
Sessizce fısıldadı kulağına "Seni çok seviyorum biliyorsun değilmi" Gece kadar soğuk bir ses yankılandı zihninde "bilmiyorum" Genç adam şaşkındı sordu. "Sevmiyormusun beni" Alacağı cevabı biliyordu artık kızın gözlerinden anlamıştı. Yüreğinde yeşeren çiçeği ayaklar altında ezen cevap ruhuna bir bıçak gibi saplandı. "Sevemiyorum"
Bir adım uzaklaştı kızdan genç adam gözündeki yaşları saklama ihtiyacı hissetmiyordu. Başını hafifçe sola eğerek selamladı kızı ve dediki "Hayat umarım sana hep iyi davranır" Yağmur bile dinmişti genç adam sessizce ilerledi boş kaldırımlarda. İçi öyle acıyla doluyduki sağuğu bile hissetmiyordu artık. Yağmur durmuştu ama yerler hala ıslanmaya devam ediyordu
********************
Uzun süre olmuştu Genç adamın o sokaktan geçmediği.Genç adam tıpkı o eski günlerdeki gibi o sokaktada yine yalnızdı.Birden köşede duran çiçekçiyi gördü.Keşke görmez olsaydı.Eski anıları hayaleri gözünün önüne geldi.Hayatı boyunca o anılardan da zaten kaçamamıştı.Yağmur yine aynı o günki gibi yağıyordu.Bir anda adamın gözlerinden yaşlar süzüldü..Yağmur yavaşladıkça adamın gözyaşları arttı..Bir an öyle oldu ki acaba adam mı daha fazla ağlıyor yoksa gözyüzümü dedirtecek cinsten..Gökyüzü inat ememeliydi ağlayamazdı o kadar.
Birden arkasından bir ses geldiğini fark etti.O sese doğru yöneldi .Hiç Bir şey göremedi arkasında.Devam etti.Ses o kdr can alıcıydıki adam her bakışında göremiyor ve içine can alıcılığından daha da bir iştişamla arıyordu o sesi..O ses acaba nerden geliyordu ? Ve o ses ne sesiydi..
Genç adam o sesi bulamadıkça irkiltisi ve korkusuda belli bir zamandan sonra arttı.Artık adam o sesten korkmaya başladı..O sesten uzaklaşmak istedi.Uzaklaşamadı hep arkasındaydı..En son çare olarak bir apartmana sırtını verdi.Çömeldi.Ses gitmişti artık..Acaba neydi o ses..?
Birden o otobus durağına gözü çarptı.Onu son kez bıraktığı yerdi orası..Gözler artık bir volkan olmuştu aktıkça akıyordu..Adam gözyaşlarını silemedi.Silemezdide.Hayat ona silebilecek bir gözpınarı bırakmamıştı .Birden irkildi..Duraksadı .Sokakta kisme yoktu.Onu gördü..Tam Görmeyeli yıllar olmuştu.Öyle bir heyecanlı idiki hemen ayağa kalktı..Sevdiği onun üzüldüğünü görmemeli idi..Hmn elleri ile gözlerini bir siliverdiı...Fırladı..Koştu koştu ama o koştukça sevdiceği ondan uzaklaşıyordu..En son hamlesi kalmıştı artık.Sıçradı elini uzattı..Artık tutmuşmuydu.Şimşekler çaktı.Havada fırtına birden esti..Adam sevdiğinin elini tutdu zannetti.Ama acı gerçek beyninde hemen payidarlığını alıverdi. Elini attığında boş bir ortama saplandığını anladı..O bir hayali idi.Tıpkı o eski sokaklarda ömür boyu onunla gezebilme hayali gibi idi..Ve o an o sesin nereden geldiğini farkına vardı..O ses genç adamın hayatı boyunca peşini bırakamadığı hayatı idi..Hayatının izleri ..
Genç adam o an Dizlerinin Üstüne Oturdu..Dişlerini sıktı.Ağlıyor ağladıkça gözyüzü gürlüyordu..Fırtınada saçları bir o yana bir bu yana dağıldı..Gök yüzüne baktı..Ayağa kalmak istedi uzun süre..kalkamadı..Aya bir baktıki yakomozların orda ; sevdiği genç kadın vardı..Ama hayaldi..Hayal olsa bile bir daha elini uzatma şansı hissetti.O hissi bulamadı.Hafif Ayağa Kalkar gibi oldu.En zından ona ses vermeli idi.Ama o sesi göremeyecek kadar da kör biri idi genç kız.Sokak uzun süre aynı seslerle yankılandı ..Ellerini göğe doğru yarım açabildi ancak genç adam..
Su olsam sensiz akmam ki...! Su olsam sensiz akmam ki...! Su olsam sensiz akmam ki...!
Ve genç adam birden yere yıkılıdı.Hayat gibi sokakda boştu sevdiği olmayan her yer ona boş gelirdi.. Kimseler yardıma gelemedi.Adam artık yorulmuştu..Gözlerini her an kapayacak durumda idi.Kendiside bu durumun farkında idi..Son kez ellerini açamasada tanrıya yalvardı..Son kezde olsam onun o güzel yüzünü bana göster tanrım diye..Son şimşekte çakmıştım.Genç adam gözlerini kapatmıştı..
Genç adam vefat edeli 2 gün ölmüştü.Cenaze törenine çok büyük katılım vardı.Gözler ise o genç kadında idi.Gelen genç kadın ölüm nedenini sordu vefat eden genç adamın acılı ailesine ?Genç adamın çevresine en büyük vasiyeti sevdiğinin ömür boyu mutlu olmasını sağlamaları idi.Tüm malını mülkünü ona bağışlamıştı.Ve de son söz olarak onun üzülmesine istemiyordu..Ailesi bu durumu bildiği için kanser diyeyip genç kadının daha da üzülmesini istemedi geçiştiriverdi..
Genç adam yer olarak tanrı tarafından cennetle ödülendirilmişti.Fakat bu durum genç adam için çokda önemli değildi. Tanrıdan daha büyük bir şey istiyordu..Onu son kezde olsa görebilmek dedi tanrıya.Tanrı onu kırmadı.Ve onun o güzel yüzünü göstedi..O an en büyük hediyeyi alabilmişti tanrıdan. Dünyanın en güzel yüzünü gördü..Tüm kalbiyle bağırıyordu artık....!
''GÖRDÜĞM EN GÜZEL NİL YAŞADIĞIM EN GÜZEL GÜNDÜN.HERŞEYDEN ÖTE NİLGÜNÜMDÜN''
gecenin karanlığında bardaktan boşanırcasına yağan yağmurun altında kıza sarıldı.