18 yaşındaki bir genç, o tarihe kadar televizyon ekranından 32 bin cinayet ve 40 bin cinayete teşebbüs olayına şahitlik etmektedir.

Araştırmalarda, televizyon yoluyla sunulan şiddetin gerçek dünyadakinden fazla olması sebebiyle, birçok insanın gerçek dünyayı olduğundan daha vasat ve bayağı görmekte olduğu, bunun sonucunda da güvenlik kaygısı yaşadığı gerçeği ortaya çıkmıştır.

İletişim bilimci Gerbner tarafından “Vasat dünya sendromu” olarak adlandırılan bu durum çok fazla televizyon izleyenlerin dış dünyaya karşı korkulu ya da güvensiz bir tutum sahibi olduğunu ortaya çıkarmıştır. Yani bu izleyiciler, artık gerçek dünya ile televizyon yolu ile oluşturulan dünyayı birbirinden ayırt edemez hale gelmiş ve televizyonda gördükleri olayların bir çoğunu gerçek hayatla birleştirmişlerdir.

Kısacası, televizyonda izlediğimiz filmlerin, dizilerin senaryoları bir süre sonra, sanki gerçek hayatta yaşanmış olaylar gibi görülmekte, bunun sonucu toplum tarafından hiç kabul görmeyecek sapkın yaşantı biçimleri yavaş yavaş toplumca kanıksanmaya başlanmaktadır. Bunun sonucu yapılan her ahlâksızlık v.b. olay, normal ve yaygın algılanarak toplum tarafından kabul edilmekte, böylece toplum ahlâkı yıpratılmaktadır.