Savurduğum saçlarımın kokusunda kalmış Ay ışığı; Ben ay’a dönmüşken yüzümü ,düşün ardı sıra kopmuş fırtınalar Sırtımdan vurulmuşa dönmüşüm habersiz uykularda kırmızı şaraplar içmiş yüreğim… Haram kokuyor tenim Şehre ışık vurunca ilk ben senden yanayım yar, dağların melteminde;
Sen bana düşsün bu gece Ben sana gerçek.
Uçurumun kenarında barınağım! Lal olmuş dilime yansıyan kalbim Sabahlar sancılar doğuruyor eteğime Tahammül edemiyorum hüznümün vebaline; Zekatı yok mu bu kör düğümün yağmur karası gözlerinde!
Sen bana aitsin bu gece Ben sana inzivaya çekilmiş bir sukut!
Genzime sen kaçtı yar Boğulmaya ramak kala aşktan tarafta Nikahım değiyor sözüne;
