Bizler sokakların umut çocuklarıyız
Ellerinden bir tutanı olmayanlarız
Ne sevgi gösteren ne de yüzümüze gülenimiz var
Nerede insanlık hani insanlar

Hadi uzatın ellerinizi koyun yüreklerinizi
Yansın bize de ışıklar yeşersin umutlar
Sıcak ve şefkatli bakışlarınızla
Bakın gözlerimizin içine
Tutun ellerimizden avuçlarınızdaki sıcaklıkla
Kıpırdasın suskun küllenen yüreklerimiz
Bir kez olsun kendi yavrularınızın yerine koyun bizi
Düşünün ayrılıkları geceleri karanlıkları yoklukları
Yavrularınız evinizde karşınızda dizinizin dibinde
Düşünün bir de bizleri sokakta karda kışta açta açıkta
İşte onlar bizleriz sahipsiz kimsesiz sokak çocukları
Kim sahip çıkar bize kim korur bizleri
Dertler hiç eksik olmaz gölgedir hep peşimizde
Durmadan yağmur yağar kar yağar üzerimize
Hepimiz umutta hepimiz tedirgin hepimizin çatık kaşları
Ah bir de olsaydı sokakların çatıları
Ne olur abiler ablalar anneler babalar
Verin bize umutları yaşatın bize sevgileri
Yeşertin diriltin içimizde solan hevesleri
Horlamayın dışlamayın kopartmayın hayattan bizleri
Çocuklarınız gibi bizler de bu toplumun birer gülleri
Çabuk tutun ellerinizi sarın bizdeki yaraları
Biz de bu ülkenin hepinizin evlatları
Yalnızız yalnız kimsesiz sahipsiz
İşte onlar bizler hepimiz
Çaresiz sokak çocukları...

KAÇAMADIGIMIZ GERÇEKLER...!