Bir kıvılcım düşer önce,büyür yavaş yavaş Bir bakarsın volkan olmuş,yanmışsın Dolduramaz boşluğunu ne ana nede gardaş Bu en güzel,bu en sıcak duygudur Ortak olmak her sevince,her derde her kedere Ve yürümek ömür boyu,beraberce,el ele Olmasın hiç ta içten gülen gözlerde yaş Birgün gelse ayrılsak bile
Evet ARKADAŞ ;kim olduğumu,ne olduğumu Nerden gelip nereye gittiğimi sen öğrettin Elimden tutup,karanlıktan aydınlığa sen çıkardın Bana yürümeyi öğrettin yeniden El ele ve daima ileriye Birgün Birgün birbirimizden ayrı düşsek bile Biliyorum hiç bir zaman ayrı değil yollarımız Ve aynı yolda yürüdükçe Gün gelir ellerimiz dostça birleşir Ayrılsak bile kopamayız
