Sana ben söylemedim mi
Seni benim kadar kimse sevemez diye
Sana ben söylemedim mi ha
Söylemedim mi
Demek ki sen bana hiç inanmamışsın
Demek ki sen bana hiç güvenmemişsin
Oysa ben oysa ben ne çok sevmiştim seni
Gecenin gündüze kavuştuğu an gibi sevmiştim ben seni
Nasıl yanmıştım ben sana hemde nasıl yanmıştım
Vezüv yanardağı benim yanğınlığımın yanında
Sanki zemzem suyuyla yıkanan bir yürek olurdu herhalde
Ve sen gittin gittin ulan gittin
Arkana bile bakmadan gittin

İşte o an bir ateş düştü sanki gökten yüreğimi dağladı
Cigerime yapıştı nefes alamıyorum gögsüm acıyor
Allah için
Vallahi billahi boğazım dügümleniyor
O an elimi sokup bağrımı söküp atmak istiyorum
Avucuma yapışıyor avuçlarım yanıyor
Nefes alamıyorum canım yanıyor
Bize ne oldu allah için ne oldu bize
Bize hüzün gömlegiydirip başka gönüllere meylettin
Sana bedduva etmek istiyorum dilim varmıyor
Bagırıp çagırmak istiyorum gönlüm varmıyor
Koşup kapına gitmek istiyorum ayaklarım ayaklarım gitmiyor

Kısacası sana söylemiştim ya

Seni benim kadar kimse sevemez diye
Yine söylüyorum kimse ama kimse benim kadar sevemez seni
Bazen uykudan fırlıyorum bakıyorum etrafıma sen yoksun
İşte o an işte o an işte o an içime işte o an içme ağlıyorum
Göz yaşlarımı saklamaya çalışıp kimsenin görmez tarafından
Ellerimle silip içime akıtıyorum ve sonra diyorum ki

O seni hiç ama hiç sevmemiş
Ve sonra diyorum ki olsun ben onu ben onu çok sevdim ya
Saplasada kör bıçağı sırtıma
O degil benim sevgim büyük aslında
Artık alıştım unuttum kaç zamandır unutum ha
Unuttum koltukta yatmayı ve artık alıştım senin yokluğuna
İnan artık üzülmüyorum eskisi gibi desemde...
Kocaman bir yalan
Bak söyleyemiyorum ulan senin gibi yalanı bile söyleyemiyorum
Senin bana yıllarca söyleyebildiğin benim için çok zor ama senin için o kadar kolay yalanlar
Unutmadım unutamadım vallahi billahi yine idda ediyorum ki
Seni benim kadar hiç kimse sevmedi hiç kimse sevemeyecek
Sen beni hiç bir zaman sevmeyecek olsan bile yine idda
Ediyorum ki seni benim kadar hiç kimse ama hiç kimse
Sevmeyecek

murat göğebakan