İmkânsız sevdasını yaşıyor yüreğim,
uzanıyorum ama dokunamıyorum,
dokunduğum anda ise vazgeçememekten korkuyorum,
uzaklığın acıtmıyor değil canımı ama katlanıyorum seni böyle
yaşayabilmekte güzel tamamen yokluğunu düşündüğüm zaman,
çünkü yokluğun ölümün bendeki diğer adı…
senin olabilme ihtimalini düşünmek ise;
yeniden doğmak gibi
yeniden can bulmak gibi
yeniden hayata merhaba demek gibi adeta…
Yaşamak seninle, karlı yollaradan geçmek,
aşılmaz engelleri aşmak,
ellerini bir saniye olsun bırakmamak,
Gözlerinin sadece benim olduğunu bilmek,
beraber gülmek, beraber ağlamak,
döktüğün her damla gözyaşını beraber silmek.
Doğan her yeni güne beraber merhaba demek,
sana her gün defalarca sevgimi haykırmak,
bütün aşkımla sana akmak ve belkide imkânsız olan bu sevdayı
dizginlemeden yaşamak…
Kendinden geçmek kolay ama sevdandan vazgeçmek 0lunca,
yarım kalıyor insan ve yığıloyo toprağa sessizce izlemek,
sessizce ağlamak kalıyor gidenin ardından yadigâr…
Sen benim kazanma umudumu hiç kaybetmediğim ama kazanılmamış diğer yarımsın…
Ne olursa olsun sen bu yürekte teksin ve sonsuzsun.
( ALINTI )
