beni bırakma..
Belki günes bir gün bizim için dogar
Belki korkulari hayallerimiz bogar
O masal günü gelinceye kadar; susuyorum
Susadikça yüzün düser aklima
Korkar oldum düslemekten
Adini anarim çogalir sesim
Konusmaktan düsünmekten özlemekten
Sensiz kimse mi kimsesiz miyim bilmem
Hiç bilmek istemem;
Hatta düsünemem...
gel bak bir elimde gökyüzü var hala..
ötekinde kayıp giden yıldızlar lalaa..
korkular da benim..
umutlar da..
beni bırakma!
