isyan var gene memleketimin 4 bir yanında..
Hakkari!!!
daha kaç askerimiz şehit olacak senin dağlarında
Yüksekova!!!
hala kana doymadınmı?
daha kaç ananın yüreği yanacak böyle?
daha kaç defa ekran karşısında gözlerimiz yaşaracak?
Şehidim!
gözüyaşlı ananın ellerinden ben öpeyim
anam diyeyim senin yerine
analar MEHMETİM der feryat eder,
yüreklerimizi dağlar...
evleneceğin kız tabutuna sarılır ;
ben sana doyamadım MEHMETİM der...
içimiz yanar...
şehidimin tabutu al yıldızlı bayrağa sarılı...
kızkardeşin ardından ağıt yakar ;
BEN ÖLEYDİM!!! der
sessizlik olur biranda, çığlıklar kopan dünyada...
şimdi sûkut var yurdumda...
herkes akşam sofrasının zevkini çıkarsın,
Hakkari Yüksekova kaç şehit verdi!
ocaklar yandı gene,
ateş gene düştüğü yeri yaktı,
sen rahat ol Türkiye,
sesini çıkarma daha
senin uğruna gözünü kırpmadan canını verecek çok yiğit var daha
daha çok analar ağlayacak; vatan sağolsun diyerek...
daha çok baba ölen şehidinin ardından;
''bitane daha var oda şehit olsun bu vatana''diyecek...
haksızlığa karşı hala sessizliğini koruyan mükemmel insanlar
koşmaya devam edin; ekmek, para, koltuk deyin
bunların içinden sıyrılarak gelen bir ses var..
toprağı inleten, ana kokan, baba kokan, yar kokan
''ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ''
yürekten geliyor bu sesler
sen ağlama anam...
sen rahat uyu şehidim!
ve sen hala susmaya devam eden insanoğlu!
insanlığını yitirmeye devam et...
senin huzurun için daha çok canlar yanacak...
daha çok analar, babalar, yârlar, bacılar ağıt yakacak...
