Şemdinliyi bileniniz var mı?Ya da hiç gitmişliğiniz?
Otuz iki virajları aşıp, kaymakam çeşmenin soğuk suyunu hiç içmişliğiniz varmı?
her sabah size merhaba diyen efkar tepeyi,gomano tepeyi karış karış gezdinizmi hiç?
mayına basan aracın içinden tam 14 metre uzağa fırlayan arkadaşınız oldumu sizin hiç?
dükkana girip alış veriş yaptınızmı bir esnaftan?
gomano tepenin üstünden içinde eşinizin çocuğunuzun olduğu tepeye doğru yanarak gidip evinizin duvarında patlayan rpg7 leri izledinizmi hiç?
ama yinede görev yerini terketmeden!!!acaba öldüler mi yandılar mı diye sabaha kadar hiç bir haber alamadan beklediğiniz oldumu hiç?
ben bu insanlar rahat uyusun diye burdayım acaba neden evime saldırıyolar diye düşündüğünüz oldumu hiç?
Evinizin roketlendiği mahalleden ve hatta
roketin atıldığı, makineli tüfeğin yanı başında çalıştığı evin sakinlerinden, vallahi biz bir şey görmedik dediklerini duydunuz
mu kulaklarınızla?
Her şeye rağmen deyip
görevinize devam ettiniz mi?
O patlamalardan dolayı yıllardır psikolojik
tedavi gören bir çocuğunuz veya çocuğu bu yüzden tedavi gören bir tanıdığınız oldu mu?
Hiç böyle bir babanın veya Annenin yüz
ifadesini gördünüz mü?
Tabancanızı evinizde bırakıp “bir şey olursa,
eve girmeye çalışırlarsa gerekeni yap, son iki mermiyi de kendinize ayır, ellerine sağ geçme” diyerek her defasında eşinizle helalleşip çıktınız mı evden, ya da böyle bir tanıdığınız oldu mu?
Sürekli telsiz anonslarını dinlediği için, ilk
kurduğu cümle “atışlar normal” olan bir çocuğunuz oldu mu sizin?
Lojmanın emniyetini sağlayan silahlı
nöbetçilerin yanında mı oynadı çocuklarınız ve uzaktan dahi gelse, her silah sesinde o çocukların evlere, mevzilere nasıl koşturduğunu, koşarken düşenlerin nasıl yerlerde sürüklendiğini, nasıl hıçkırarak ağladıklarını gördünüz mü hiç?
Bu gün yaşanan olayların, ilk olduğunu mu
sanıyorsunuz?
Bunları yapmadı ve yaşamadıysanız eğer,
orası hakkında bildiklerinizin hiç bir kıymeti harbiyesi yoktur efendiler.
Affedersiniz bu kadar net konuşmak
istemezdim ama ne yazık ki sabrım tükendi artık.
Siz oturduğunuz ceylan derisi koltuklarda
belki farkında değilsiniz, belki de umurunuzda değil ama orada görev yapan insanların öncelik sıralarında, ailelerinden önce vatanları geliyor, yeminleri geliyor.
İşte bu yüzden mevzilerini
terk edip ailelerinin yanına koşmuyorlar.
Biz de onun için koşmadık zamanında
görevimizi bırakarak. Yüreğimiz titreyerek bekledik ama görevimizin başında, dağda, hudutta bekledik efendiler, görevimiz bitene kadar bekledik.
Bu insanlar tüm bunlara vatanları için,
üstüne el koyup yemin ettikleri bayrakları için katlanıyorlar, sizin başınızın üzerindeki, ama nasıl sağlandığını bile bilmediğiniz egemenlik örtüsünün bekası için katlanıyorlar.
Peki, onlar bu şartlar altında görev
yaparken siz veya sizden öncekiler bu fedakârlıklara liyakat gösterebilmek için, geçmişte ne yaptınız?
Şimdi ne yapıyorsunuz?
Anıtlaştırılan terörist mezarlarının hesabını
mı soruyorsunuz?
O cenaze araçlarının görevlendirme
emrinde kimlerin imzasının olduğunu mu araştırdınız?
Başbakana güç gösterisi yaparak
“uçaklardan ve validen hoşlanmadık, ayrıca dağdakilerden vazgeçmeyiz” diyenlere mi hesap sordunuz yoksa?
Ya bütün kutsal değerlerimize söverek
ayaklanan kalabalıklar, onlara devletin varlığını mı hissettirdiniz?
Baldırı çıplak peşmergelerden tutun da,
Danimarkalısından, Hollandalısından, Rum'undan duyduğunuz her türlü hakaret ve aşağılamaya cevap mı verdiniz?
Roj TV muhabirlerinin nasıl olup ta
olaylardan 3 dakika sonra canlı yayın yaptığını mı buldunuz?
Bir el bombasının nasıl olup ta o kadar
hasar medyana getirdiğini mi, Almanya ile yapılan telefon konuşmasını mı, o kalabalığın nasıl bir anda örgütlendiğini mi, araştırdınız?
Arabası parçalanarak yakıldıktan sonra,
şerefsizce ve insafsızca dövülerek komaya sokulan uzman çavuşu mu, evi kurşunlanan polisi mi, okulunda tartaklanıp kovalanan asker çocuklarını mı, araştırdınız?
Bütün bu eylemleri kimin planladığını ya
da organizasyonu kimin veya kimlerin yaptığını mı, o gün halkı sürüsünü idare eden bir çoban maharetiyle kimlerin idare ettiğini mi araştırdınız?
Hayır, bunların hiçbirisini yapmadınız.
Siz ne yaptınız peki?
Sizin farkında bile olmadığınız değerler için
orada görev yapan bir astsubay ve bir uzman çavuş bulup, sonra bütün aydıncıklar, sağduyucular, mozaikçiler, üst kimliği, yan kimliği, alt kimliği olanlar ve hatta kimliksizler, sonra dalkavuklar, sendikacılar, susurluk paranoidleri, Soroscular, hülasa ne idüğü belirsiz, ne kadar adam varsa etrafınızda, bila istisna topunuz bir koro nizamında toplanıp, koroyu kimin yönettiğine bile bakmadan -ki ben bundan emin değilim- Vurun Kahpeye konseri verdiniz.
Yanlış şarkıyı çalıyordunuz ama çaldınız,
sesler, akortlar, notalar hep bozuktu ama yinede çaldınız, orkestra şefi, müzik demişti nasılsa.
Şimdi yapılan araştırmalar neticesinde
şu anda bile kuvvetle muhtemel olan sonuç çıkarsa ki bu sonuç, olayların altından terör örgütü ve onunla beraber bazı gizli servislerin çıkmasından doğacak sonuçtur, o vakit ne yapacaksınız?
Allanıp pullanıp önüne çıkarak, tek tek
arzı endam ettiğiniz o basına (!) bu defa ne söyleyeceksiniz?
Acaba yapacağınız hangi açıklama ile
durumu kurtarmaya çalışacaksınız
Bir açıklamanız var mı efendiler?
Daha doğrusu bir B planınız var mı?
Ama bana sorarsanız, sizin minik
kafalarınızı böyle şeylerle yormanıza gerek de yok zaten. Zira sizin adınıza orkestra şefi düşünür, besteler, önünüze koyar ve size de yine icra-i sanat etmek kalır ki bu, yani başkalarının bestelerini okumak zaten sizin en iyi yaptığınız şey değil midir?
Ne demişler gözlerimi kaparım, vazifemi
yaparım.
Yapın efendiler; vazifenizi yapın, hem de
gözünüz kapalı yapın.
Açarsanız gözünüzü belki Türk
Bayrağına sarılı tabutları görürsünüz, ağlayan ailelerini, yetim çocuklarını görürsünüz de vicdanınız depreşir, vazifeniz yarım kalır.
Sonra ne der Avrupalı, değil mi?
