Yaklaşıyor sonbaharÖlümün adı dokunuyor dudak uçlarımaYeşil bir sisKaranlığımı bölüyorVe bir ses;“hadi öl!” diyorAlnıma düşen çizgilerinParantez içlerine mahsur kalıyor hayatAsfalt çizgilerinde kayıplığım artıyorSokaklar büyüyor adımlarımdaGidilmeyen tüm şehirler “sen” oluyor“ben” yabancı bir çığlık kalıyor düşlerineVarlığıma bir sıfat biçilmiyor derinlerindeDilimden düşen son yalanım!satır aralarımda bulunmazsınKaç kalan olmanın paydasında yazıyor ki adım?Verilmiş sözlerden inciler dizerken bileklerimeİnandığım tüm sözcükleriUnutulmuş cümlelerin içine sığdırdı “her kimse”Şimdi iseSularımda yağmalanırken ateşDevrik bir cümle oluyorumYalan-yanlış sevdiğim tüm masallara…(// bitmedi… uzunca yazılır bu boşluğa…)
