Hz. Ömer arkadaslariyla sohbet ederken, huzura üç
genç
girerler. Derler ki 'Ey halife, bu aramizdaki arkadas
bizim babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine
getirin.' Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence
dönerek :
Söyledikleri dogru mu diye sorar. Suçlanan genç der ki
evet dogru Bu söz üzerine Hz Ömer anlat bakalim nasil
oldu diye sorar. Bunun üzerine genç anlatmaya baslar,
der ki "Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde
olan bir insanim ailemle beraber gezmeye çiktik, kader
bizi arkadaslarin bulundugu yere getirdi. Afedersiniz
hayvanlarimin arasinda bir güzel atim var ki dönen bir
defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu
arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel
olamadim, arkadaslarin babasi içerden hisimla çikti
atima bir tas atti atim oracikta öldü.
Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim,
babasi öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni
yakaladi, durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer "Söyleyecek bir sey yok, bu
suçun cezasi idam.Madem suçunu da kabul ettin"
dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak
"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladi "Ben
memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli
olmadan bana epey bir altin birakti.Gelirken kardesim
küçük oldugu için saklamak zorunda kaldim. ªimdi siz
bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi
ettiginiz için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz,
bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardesime
teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini
bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki "Bu topluluga yabanci
birisin senin yerine kim kalir ki?!"
Sözün burasinda genç adam ortama bir göz atar, der ki
"Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber
Efendimizin (sav) en iyi arkadaslarindan daha yasarken
cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan baskasi degildir.
Hz.Ömer Amr'a dönerek "Ey Amr, delikanliyi duydun"
der. O yüce sahabi "Evet, ben kefilim" der ve genç
adam serbest birakilir.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten
bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz.
Ömer'e çikarak genç'in gelmeyecegi, dolayisiyla Amr
Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün diyetini
vermeyi teklif ederler, fakat gençler razi olmaz ve
babamizin kani yerde kalsin istemiyoruz derler, Hz.
Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bukefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der
ki "Biz de sözümün arkasindayiz." Bu arada
kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin
arasindan genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki
evladim gelmeme gibi önemli bir nedenin vardi neden
geldin?" Genç vakurla basini kaldirir ve (günümüz
insani için pek de önemli olmayan)
AHDE VEFASIZLIK ETTI demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Ömer basini bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki
"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu
onun yerine kefil oldun". Amr Ibni As Allah
kendisinden ebediyyen razi olsun vakurla kanimizi
donduracak bir cevap verir, "Bu kadar insanin
içerisinden beni seçti. INSANLIK ÖLDÜ dedirtmemek
için kabul ettim" der.
Sira gençlere gelir, derler ki "Biz budavadan
vazgeçiyoruz." Bu sözün üzerine Hz Ömer "Ne oldu,
biraz evvel babamizin kani yerde kalmasin diyordunuz
ne oldu da vazgeçiyorsunuz?"der.
GENÇLERIN CEVABI DA DEHSETLIDIR :
MERHAMETSIZ INSAN KALMADI DEMEYESINIZ DİYE...
