BABA İLE MİNİK PRENSESLERİ

DOĞDUĞUNUZ GÜN

BABA: Ne kadar da güzel. Şimdi bu küçücük şey benim kızım mı? Ne kadar güzel gülümsüyor. Hoş geldin Dünya'ma minik prensesim.

MİNİK PRENSESLER: Bu gözlerini benden hiç ayırmayan adam babam olsa gerek.

5 YAŞINDA

BABA: Prensesim benim, güzel minik prensesim. Söyle bakalım baban sana ne alsın?

MİNİK PRENSESLER: En çok babamı seviyorum. Babam, niye annemle uyuyor? Hep benimle uyusun, başkasını sevmesin.

10 YAŞINDA

BABA: Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kız? Onunla zaman geçirmeye bayılıyorum.

MİNİK PRENSESLER: Ben babama aşığım. Büyüyünce babam gibi bir erkekle evleneceğim. Onunla zaman geçirmeye bayılıyorum.

15 YAŞINDA

BABA: Ne kadar da çabuk büyüdü. Eve de gittikçe geç kalmaya başladı, bu gidişle başına kötü bir şey gelecek. Sanırım daha sert konuşmalıyım.

MİNİK PRENSESLER: Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit geçiremiyorum. Bana baskı uygulamasından nefret ediyorum. Ne zaman özgür olacağım?

20 YAŞINDA

BABA: Artık sözümü dinlemiyor. Benden giderek uzaklaşıyor. Kendi parasını da kazanmaya başladı ya, bana ihtiyacı kalmadı tabi. Uzun zamandır tatlı bir-iki laf geçmedi aramızda. Galiba Minik prensesim elden gidiyor.

MİNİK PRENSESLER: Her dediğime alınıyor, beni bir türlü anlamıyor. Hele geçen gün giydiğim kıyafetime karışmasına ne demeli? Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım. Çocuk muamelesi görmekten bıktım artık!

25 YAŞINDA

BABA: Bir gün bunun olacağını biliyordum. İşte evleniyor.. Zaten aramız eskisi gibi değildi. Şimdi bir de kocası var. Prensesim beni terk ediyor.

MİNİK PRENSESLER: Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne lüzumu var ki? Biliyorum, onu bir türlü içine sindiremedi. Bu yüzden yapıyor. Kendi hayalindeki damat değil ya! Sanki birlikte yaşayacak olan o.

30 YAŞINDA

BABA: Çok az görüşüyoruz. Daha sık bir araya gelsek ne iyi olur. Hem torunlarımı da özlüyorum. Kendi arkadaş çevrelerinden fırsat bulup da bize gelemiyorlar ki...

MİNİK PRENSESLER: Babamları da çok ihmal ediyorum galiba. Yine telefonda çok üzgün geldi sesi. Hafta sonu onlara sürpriz yapmak en iyisi.

40 YAŞINDA

BABA: Minik prensesim benim kültür düzeyimi yeterli bulmuyor. Ona göre çağın gerisinde düşünüyormuşum. Oysa küçükken derslerine hep ben yardım ederdim. Anlayamadığı bütün problemleri bana sorardı. Şimdi beni beğenmiyor. Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyeceğim.

MİNİK PRENSESLER: Babam giderek daha da çocuk gibi davranıyor. Sürekli bir şeylerden yakınıyor. Gerçi son zamanlarda sağlığı da iyi değil ama. Ya ona bir şey olursa? Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım.

45 YAŞINDA

BABA: Minik prensesimin mutlu bir yuvası olması ne güzel. Gözüm arkada gitmeyeceğim. Her şeyi kendi başardı. Onunla çok gurur duyuyorum.

MİNİK PRENSESLER: Babam için çok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazır değilim. İlaçlarını da hep ihmal ediyor zaten. Allah'ım onu benden alma!

50 YAŞINDA

BABA: Hiç bir zaman seni ne kadar çok sevdiğimi unutma Minik prensesim! Ne kadar uzağa da gitsem hep seni gözlüyor ve koruyor olacağım. Elveda Minik prensesim.

MİNİK PRENSESLER: Beni sensiz bırakamazsın baba. Ben kimin omuzlarında ağlayacağım, kim tüm kalbiyle koşacak yardımıma? Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol. Ve hep yanımda olduğunu hissettir. Sensiz ne yapacağımı bilmiyorum ben baba?

55 YAŞINDA

KRALI ARTIK UZAKLARDA OLAN MİNİK PRENSESLER: Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım. Keşke seni hiç üzmeseydim diyemiyorum, çünkü "keşke"lerin hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini biliyorum. Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni çok sevdiğimi asla unutma baba...

SENİ ÇOK ÖZLÜYORUZ BABACIĞIM, SENİ ÇOK ÖZLÜYORUZ...