Hep ertelenen biran,hic yasanmamaya mahkumdur.Düslerin bekleyisini yalnizca bir hüsran karsilayacaktir.Mevsimleri sayarsak ömür baharsiz tükenir gider..Sevdiginizi bulmak yada buldugunuzu sevmek tercihi en zor olan iki secenektir bu sinavda!Bosuna akan irmaklar mi var yüregimizde,sebepsiz mi coskun bir denizde maviye hasretligimiz?Ufukta görünen o ki mutluluk tek kisiliktir aslinda.Karsimizdakinin cabasina ihtiyaci yoktur mutlulugun.Askinda sevdigin kadar büyüktür,sevdigin sürece meydan okur dünyaya.Hasretle beklenen gelmez hicbir zaman,o hasreti yalniz tüketirsin.Karsilik bulmuyorsa sevda umut degil,kendini hükümdar sanan köleler üretir,DÖNEMEZSIN!!!Ama bos gecmemistir dolan vakit.Heba olan siirlerinde degildir.Türkülerin diliyle yas tuttugun geceler sirdasligini hic terketmez.Kiymetini bilmedigin kircicekleri yeniden acar O gül solarken.Ayrilanlar yillar gecsede üstünden hep ayni aciyi ceker.Ama yollar hic bitmez.Sonuna geldigini zannettigin yerler birer duraktir aslinda ve sen yolculugunu gönüllü bitirmissindir o durakta!!!Günes hep gec kalirmis gibi gelir,sen bir baharda mevsimler baska havada...Gerceklerle düsler yerini kaybeder;bir tek o kalir yüreginde hic gitmeyen.Ayni bakisli resmine saatlerce dalisin kalir,sevdanin tutsakliginda acilarini dindirmeyen...Söyle dimdik durup rüzgara karsi"EY hayat sen sevkli sularda bir dolunaysin,aslinda yokum ben bu oyunda,ömrüm beni yok saysin."diyerek cekip gitmek gelir aklina.Bedeninizin parcalanmasi hic umrunda degildir.Ama sevdigi ugruna ölenlerden olmak istemezsin.Cünkü yalniz yasarken bir ihtimal daha vardir.Belki ölüme degil ama onun hayatina gec kalmissindir.Uzaktir,öyl kalacaktir belki...Hep bir umutla beklerken sevda habercisi,yüregini teselli etmekte sana düser...Herseye ragmen korkutmasin seni bu sevdanin atesi.Her yangin önce basladigi yeri yakar.Sana kücük,kendime büyük gele yüregimde yillar gecsede senin adin yazar.Ve bilki sevdigim uslanmaz ruhum yasadikca seni sever,seni sevdikce yasar...