........Nefes alamıyorum Birtanem!
Boğuluyorum sensizlikte,
sensiz geçen her anım boğazımda düğümleniyor sanki.
Dayanamıyorum birtanem!
            &nb sp;                   Senden uzak olmaya,
sana dokunamamaya,
seni doyasıya sevememeye katlanamıyor bu gönül.
Ve olmuyor birtanem!
Sen olmadan atmıyor bu kalp,
sensiz gülmüyor bu yüz,
her telefon çalışında seni arıyor bu gözler.
Ve bir gün sevmekten vazgeçersen beni;
Bunu bana söyleme...
Çünkü, dayanamaz bu kalp sensizliğe..
Usulca olsun terkedişin,
Öyle bir şekilde bırak ki beni,
ne kalbim ne de gözlerim anlasın bırakıp gittiğini!...





Özlüyorum ; Belli ki Seveceğim

insan neden, neyi özler ki
özlemin kaynağı sevilenden gerek
anımsattı insan olduğumu

oysa korkuyorum delice insan olmaktan
ama özlüyorum kahretsin

bir gülüş mesela
ukalaca kıvrılan dudaklarda
ya da bir kahkaha
saklanan gerçekler arkasına
ama kahretsin özlüyorum
deniz kokusu olmayan
bir İstanbul gibi
toprak kokusu olmayan
yağmur sonrası mesela
kahretsin ki
delice özlüyorum

inanamıyorum
öperken dokunurken
kokusunu içime çekerken
özleyeceğim belli
hatta onu özlemeyi

tutunacağım belli ki bu özleme
ağrılarım olacak
uyandıran gece vakitleri ansızın
depremlerini yıkıntılarını özleyeceğim
belli deliler gibi olgunlaşırken
hamlığımda özleyeceğim

vazgeçmeden .........