Ozlemini her gece koynumda hissettigim ve hicbir zaman seni sevmekten vazgecmedigim icin ozeldin. Sonra gozlerle yuzume baktiginda yada her kavga edisimizde firtinalar kopardi yuregimde .Sen hic bilmezdin.Benim sususum senin kacisini desteklerdi belkide. Belkide gercekten soyleyemedigim sozlerle dolu kalbim ve her seferinde gunbatisini animsattin bana,onun kadar guzel huzur verici. Aslinda hem onun kadar uzaktin bana hemde yakinimda hissettim seni, uzanip tutacak kadar yakinimda.
Uzaktan sevmeyi hic sevmiyrdum ama uzaktan sevmek zorundaydim.Kimse bilmemeliydi seni sevdigimi,sonra kopup giderdin benden,arkadas bile klmazdin bilirim.bir sevdigin vardi konusurlerken duymustum.Sonrada sen anlattin bana sevgilini.Hic gormedigim birinden nefret ettim onu sevdigin icin.Ve sonra dayanamaz oldu,gonlum bu agirliga.Seni gormekten acimaya kanamaya basladi.Tukenis basladi benim icin omrumun baharinda.Cok tatliydin o gulen koskoca gozlerinde ruyalarimda gordum seni. Kumsalda dolastigimizi,ayisiginda dansettigimizi gordum ve her gercege donusumde hayaller biraz daha uzaklasmaya basladi benden.Artik biliyorum seni benden ayiracak hicbirsey kalmamisti.Yuregimden seni sokup atacak hic bir guc bulamadim.
Bir sonbahardi hatirliyorum.Sararmis yapraklar caddelerde telasli insanlarla doluydu ve ben ilk kez hatirliyordum yasamanin ne demek oldugunu ve dunyanin senin etrafin altinda donmedigini.Hala seni seviyordum,hala seni gorusumde yuregim kanatlanip ucacakmis gibi hissediyorum.Ama artik biliyorum ask tek kisilikte yasanabilir ve zaten sen bunu anladigim gunden beri yakinsin bana.Belkide bekledigim buydu guvenmemdi kendime.Simdi herseyi farkederek yasiyorum ve herseyin tadina variyorum ama hala bir yerim eksik biliyorsun.Ama bende biliyorumki hicbir sey eksik kalmaz.Elmanin bile iki yarısı vardı ve benim eksik tarafim sensin.
