Dünyanın en iyi yüzücülerinden Florance Chatvvik 4 Temmuz 1952'de Pasifik Okyanusu'na dalarak Kaliforniya'ya doğru yüzmeye başlar. Eğer bu denemesini başarıyla tamamlarsa bunu yapan ilk bayan yüzücü olacaktır. Ancak o gün yoğun sisten dolayı göz gözü görmüyordu, su aşırı derecede soğuktu. Bu zor deneme birçok insan tarafından televizyonlardan dakika dakika seyrediliyordu. Saatler ilerliyor, bir taraftan yorgunluk, bir taraftan soğuk... Chatvvik için dayanılmaz bir durumdu. Bu zorlu yüzüşe 15 saat dayandıktan sonra artık devam edemeyeceğini düşündü ve kendisini sudan çıkarmalarını istedi.
Yakındaki teknede bulunan annesi ve antrenörü karaya yaklaştığını belirterek yüzmeye devam etmesini söylediler. Ama Chatvvik başım kaldırıp Kaliforniya sahillerine baktığında tek görebildiği, yoğun bir sis tabakasıydı. Annesi ve antrenörünün "yakın" dedikleri yer gözükmüyordu bile.' Herhalde kendisini cesaretlendirmek için böyle konuştuklarını düşündü.
Daha fazla dayanamayacağını belirterek sudan çıktı. Dinlenip kendisine geldikten sonra gazetecilerin "Kıyıya çok az bir mesafe kalmıştı, niçin biraz daha dayanmadınız?" sorusuna

"Bakın, mazeret bulmak için söylemiyorum ama karayı görebilseydim başarabilirdim!"

cevabını verdi. Su yüzeyine çıkmak için yüzdüğü mesafenin karaya varmak için yüzmesi gerektiği mesafeden pek de az olmadığını farkettiğinde geç olmuştu. Chatvvik'in pes etmesi ne yorgunluktan ne de soğuktandı. Sis yüzünden karayı göremediği için hedefine ulaşamayacağım düşündü ve yüzmekten vazgeçti.
Kendisi iki ay sonra aynı mesafeyi yüzerek geçmiş ve rekor kırmıştır.

Evet, gerçekçi bir bakış açısıyla, akıl mantık çerçevesinde, imkânlarımız ölçüsünde seçtiğimiz hiçbir hedef ulaşılmaz değildir.

Yeter ki biz varacağımıza inanalım.