Sokağı seyretmeye başladığında, başka dünyalara karışıyorsun. Bilmediğin bir hayatın içine, kısa bir zaman da olsa, dahil oluyorsun. Sokak hikaye kaynıyor.Köpekleri sever misiniz? Geçelim köpeği, hayvanları sever misiniz? Sevmek nasıl olur sizin tarafınızda bilemem ama ben insanlar gibi, onları da seyrederim. Aklı olmadığını zannettiğimiz pek çok hayvanın mucizevi olaylarına tanık oldum, duydum ve izledim.

Bizim sokakta bir köpek peydah olmuş, ne zamandır dikkatimi çekiyor. İşe giderken görüyorum. Biraz ürkek bir çocuk, pek insanlarla arası iyi değil. Sanırım çok eziyet çekmiş, şimdi korkuyor. Dışarı çıktığımda hep bir arabanın altına saklanıyor veya uzaklaşıyor.

Geçenlerde apartmanın kapısından çıktım. Beni gördü ama hiç kaçmadı. Gözlerini yan apartmanın üst katlarında bir yere dikmiş, pür dikkat bakıyor. Merak ettim, ben de baktım ama kimseyi göremedim. Herhalde o apartmanda bir hayvan sever var, arada yemek atıyor diye düşündüm. Ne garip değil mi? Herkes karnını doyurmak derdinde aslında. O gariplerimin dili de yok ki, sıkıntısını anlatsın.

Gece eve dönerken fark etim ki, benim ki yine sokakta ve kitlenmiş aynı yere bakıyor. Sardı beni bir merak, nereye bakıyor? Ben bakıyorum, bir şey göremiyorum. Çıldıracağım! Eve çıktım, biraz ekmek aldım, tekrar indim. Yanına doğru yürüyorum, bu sefer kaçmıyor ama çok korktuğu belli. Biraz hırladı, ben de sakin olmasını söyleyip, üstüne çok gitmeden ekmeği fırlattım.

Ekmeği aldı şöyle bir kokladı. Patisiyle kendine doğru çekti ve aynı noktaya bakmaya devam etti. Döndüm eve ama aklım sokakta kaldı. Arada bir çıkıp balkondan bakıyorum, kıpırdamadan oturuyor.

Sabah uyandım ve ilk iş balkona koştum. Baktım benimki yer değiştirmiş ve uyuyor. Baktığı yeri görebilecek konumda hala ama bütün gece neye baktıysa artık, yorulmuş. O sırada yan apartmanın kapısı açıldı. Benimki hemen ayağa kalktı, kulakları ve gözleri dikti, tüm dikkati kapıdan çıkacak olanda. O zaman dedim ki, birisi bu hayvanı kesinlikle besliyor.

Yanılmışım! Kapıdan köpekli bir bayan çıktı. Köpek cinslerini pek bilemem ama kadının elindeki köpek ufacık, benimki ise kocaman. Başladı kuyruğu oynamaya! İnanamazsınız ama o köpeği kapıda gördüğü an, gözlerinin parladığına şahit oldum. Kadın köpeğini yürüyüşe çıkarttı, benimki de peşlerinde. Sokağın köşesini dönüp, görüş alanımdan çıktılar.

Hemen kahvemi yaptım, üstümü giyindim ve aşağı indim. Apartmanın merdivenlerine oturdum. Beklemeye başladım. Gören deli diyecek ama umurumda değil. Yaklaşık yarım saat sonra, önde kadın ve havalı köpeği, arkalarında benim azman sokak köpeği döndüler. Onlar evine çıktı. Benimki yine aynı yere oturdu ve gözünü pencereye dikti. Bir müddet sonra, cama çıkan zengin dişi köpeği görünce, benim ki neden burada yatıyor anladım. Aşık olmuş! Aşk böyle bir şey! Köpeği bile muma çeviriyor…..

ALINTI...