Biz seninle imkânsız sevdanın iki kuluyduk Ve iki yakası hiç kavuşmayacak Birbirine sevdalı uçurumduk Ayaklarımız yanarken karlarda Bir avuç güneşimizle Toprakta zamansız yeşermeyi umduk
Zaman durmayacak elbette Yalnızlığı dolduracak yüreğimize Susacak umutlarımız Ayrılık ket vuracak dilimize Yaşayacağız belki de ayrı kentlerin sabahında Ama....Ama aynı güneş doğmayacak gözlerimize
Sırtlarımız yoklukta hep nemli duvarlara yaslanacak Boğazımızda düğümlenecek sevdaya yazılmış satırlar Belki de hep susacak.... Kim bilir belki de bir aksam Solgun uçurum çiçekleri düşecek ellerimize Güneş kamaştırsa da gözlerimizi Yüreklerimiz hep kuytularda içli içli ağlayacak
Acılarımızı harmanlayacağız mevsimlerde Gözlerimizi arayacağız hep ıssız köşelerde Bihaber yaşasak ta yaban ellerde Hep şarkımız çalacak ayrı düşmüş dillerde
Ayrı kentlerin soluğunu alsak da İnadına yaşatacağız sevgimizi ayrılsak da Takvimler düşerken asırlara Uçurum çiçekleriyle ayrılığımız yazılacak baharlara
Ölüm gelene kadar yalnızlık çalacak kapımızı Unutmak için birbirimizi Kim bilir kaç gece yakacağız anılarımızı Ama... ama hiç unutulmayacak yeminlerimiz
Sen unutsan da beni uçurum çiçeği Ben sonuna kadar yaşatacağım ölümsüz sevdamızı...
