Benim Sevdam

Hatırımda kalan dünyaya değen gülüşündü
Bir de Gözlerinin ışıltısı vardı.
Yenildiğim yaslandığımdın
Aldandım; ama
Bu Benim sevgim, benim büyüttüğüm; derin sevdam
Sen bilmesen de olur, görmesen de!
Kime ne? En başta sana ne...
Yaşattığım sevdamın yanıklarına karışır gözlerimin yanılgısı
Asıl bana yaraşır bu yanıkların sargısı
Adı sen olmuş ya da elma kim karışır
Bu sevdanın adı yol
Tüketemediğim, bitiremediğim, dikenli bir yol
Bakarken bir başıma çaresizliğime
Ancak ayaklarıma veririm hesabını
Giderken bıraktığın izleri silerken kanattığım ayaklarıma
Oysa bir anlamı vardı bıraktığın izlerin
Ama! Şimdi tekerlekli sandalyede özürlü yüreğim.......