her ne kadar karşımdakini kırmaya değsede olan şey
"önemli değil" demeyi öğrendim...
gözlerim gözlerine sadece bir defa değsin diye
saatlerce birini beklemeyi öğrendim sıkılmadan...
nekadar acı çeksem de
herkesin nefes almaya devam ettiğini
nekadar ağlasam da göz yaşlarımın hiç bi zaman yağmur yağdırmadığını öğrendim...
iki kişinin tartışmasının
birbirlerini sevmediği anlamına gelmediğini
iki kişinin tartışmamasının da birbirlerini sevdiği anlamına gelmediğini öğrendim... ilk önce beni sevdiğini söyleyen kişi "o" olduğu halde ve o'nu sevmemi bekleyen kişi "o" olduğu halde nasıl oluyorsa ilk önce o'nun gittiğini ve nasıl oluyorsa kendince haklı olduğunu öğrendim... haksızlığı öğrendim yani...
birini nekadar düşünürsem düşüneyim
ne kadar sevrsem seviyim
ve ne kadar hayran olursam olayım yine de arkasına dönüp bakmadan gidebilleceğini öğrendim...
